دختران دهه اول انقلاب چه کردند؛ برخی در دهه چهارم چه می کنند؟!

چادر زن ایرانی با خون شهدا آمیخته است. این چادر بوی شهیدمی دهد؛بوی کربلا می دهد؛ بوی قهرمان کربلا می دهد.

این چادر بوی انقلاب بوی کشور امام زمان عج الله فرجه؛ بوی غیرت و تعصب دینی؛ بوی عفت و پاکدامنی زنان ایرانی؛ بوی فاطمه زهرا می دهد؛ مبادا؛ به این چادر با این همه ارزش؛ خیانت کنیم. مباد در خیابانها به جای بوی شهداء؛ بوی تعفن فرهنگ غربی به مشام مظلومان جنگ نرم برسد.
حال؛ تفنگی نیست تا به ملاقات معبود برسند؛ فقط؛ در غربت اسلام و شهداء خون گریه می کنند؛ این چادر بوی گریه خون هم گرفته؛ بوی غربت و مظلومیت سربازان بی پشتیبان جنگ نرم؛ اما مقتدر و پیروز میدان نبرد نرم؛ این چادر برای ماندنش؛ هر روز بویی تازه می گیرد؛ برای این چادر هر روز کربلاست؛هر روز تکه تکه می شود؛ اما همچنان؛ پایدار و زنده بر قامت شیر زنان مسلمان ایرانی؛ بر دشمنان اسلام و انقلاب پوزخند میزند.
 

 
دو دختر
دو نفر بودند . دو تا دختر که توی حوض خالی میدان شهید مطهری سنگر گرفته بودند . دور و برشان پر بود از نیرو اما نه خودی .
هیچ کاری نمی شد برای شان کرد . خرمشهر تقریبا افتاده بود دست عراقی ها . حلقه ی محاصره ی میدان مطهری تنگ تر می شد .رفتیم پشت بام یک ساختمان .

دو نفر بودند . دو تا دختر که راه عراقی ها را آن همه مدت سد کرده بودند . فشنگ هاشان هم تمام شده بود گویا .
خون خونمان را می خورد باید برای شان کاری می کردیم .(غیرت مردان دهه اول انقلاب)
 
عراقی ها دیگر شلیک نمی کردند .
 
می خواستند بگیرندشان ، زنده! دیگر رسیده بودند به میدان که دو تا صدا آمد .
 
تق ...
 
تق...

لوله های تفنگ را گرفته بودند سمت هم دیگر . آن ها دو نفر بودند.
 
دو تا دختر که توی حوض خالی میدان مطهری دراز کشیده بودند .

به نقل از وبلاگ "ن و القلم و ما یسطرون"،