به بهانه سالروز ربوده شدن 4 دیپلملت ایرانی در لبنان
وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران به مناسبت سی و چهارمین
سالروز ربوده شدن چهار دیپلمات کشورمان در لبنان بیانیهای صادر کرد. 
در این بیانیه آمده
است: با فرارسیدن چهاردهم تیر ماه، سی و چهار سال از اقدام تروریستی مزدوران رژیم
صهیونیستی در ربودن چهار دیپلمات جمهوری اسلامی ایران (جناب آقایان سید محسن
موسوی، احمد متوسلیان، تقی رستگار مقدم و کاظم اخوان) در خاک لبنان میگذرد در
حالیکه ملت ایران و خانوادههای گرامی آنان همچنان چشم به راه بازگشت آنها به میهن
اسلامی هستند.
این بیانیه میافزاید:
وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران ضمن قدردانی از تلاشهای صورت گرفته در سالهای
گذشته از سوی دولت لبنان و برخی نهادهای مسئول بینالمللی در پیگیری موضوع از جمله
نامه مورخ 13 سپتامبر 2008 دولت لبنان به دبیرکل وقت سازمان ملل در تایید ربوده
شدن آنان در خاک لبنان، بار دیگر بر شرایط اشغال لبنان توسط رژیم صهیونیستی در آن
زمان و نقش و مسئولیت حقوقی آن رژیم در این رابطه تاکید نموده و با توجه به شواهد
و قرائن موجود مبنی بر ربایش این افراد توسط مزدوران رژیم صهیونیستی و انتقال آنان
به داخل سرزمینهای اشغالی، از دبیرکل سازمان ملل، صلیب سرخ جهانی و دیگر نهادهای
حقوق بشری میخواهد تا به وظیفه قانونی خود در این راستا عمل نموده و با اعمال
فشار به رژیم صهیونیستی زمینه آزادی این عزیزان را فراهم سازند.
در ادامه این بیانیه
آمده است: وزارت امور خارجه امیدوار است به زودی شاهد آزادی همه اسراء و زندانیان
دربند رژیم اشغالگر قدس به ویژه چهار دیپلمات جمهوری اسلامی ایران از زندانهای
رژیم صهیونیستی و تعقیب و محاکمه عوامل .جنایتکار صهیونیستی در این زمینه باشیم
در پایان این بیانیه
آمده است: جمهوری اسلامی ایران مجددا پیشنهاد قبلی خود مبنی بر تشکیل یک کمیته
حقیقتیاب بینالمللی برای روشن شدن ابعاد این حادثه را مورد تاکید قرار میدهد.قتی پرونده 12000 روزه رسیدگی به
سرنوشت دیپلماتهای ربوده شده ایرانی در 34سال گذشته را ورق میزنید فراز و فرود و
تناقضات بسیاری را مشاهده می کنید که همچنان ادامه دارد چرا که روند پیگیری در مسیر واحدی قرار نداشته است و در مقاطعی تحت تاثیر
موجهای انحرافی قرار گرفته است لذا این موضوع از زوایای گوناگونی قابل بحث و
بررسی است در طی این مدت با دیدگاههای متنوع و متفاوتی در سرتاسر این سالها به
این قضیه پرداخته و احتمالا پرداخته خواهد شد. چون نوع و چگونگی طرح این قضیه
بسیار حائز اهمیت بوده و علاوه بر ابعاد انسانی از نظر سیاسی و بعضا از نظر تاکتیک
و استراتژی دولتها قابل تعمق است. در مجموع آن چه که در مورد این قضیه میتواند
مورد توجه قرار بگیرد ترکیبی از ابهامها و روشنیها است و مجموعه این ابهامها و
روشنیها تا حدودی به ما در شناسایی علتها و پیامدهای عدم روشن شدن سرنوشت آنان
می تواند به ما کمک کند، به چگونگی این قضیه و این که چگونه این روند
طولانی معنی دار شکل گرفته، و از ابتدا به چه شکلی مطرح و پیگیری شده و به چه شکل
دنبال خواهد شد، برای همین بسیاری با دیده تردید به اخبار جدید مینگرند.
چرا که ابهام در ماهیت
قضیه بسیار زیاد است. هرچند که در این مورد گمانهها و حدسهایی وجود دارد اما
هنوز پر ابهام باقی مانده است چون هیچگونه مستندی در 34 سال گذشته حتی به خانواده
ها ارائه نگردیده است حالا برای صاحبنظران این پرسش مطرح است که اظهارات اخیر مطرح
شده تاکتیکی است یا استراتژیک است؟ به این معنا که آیا میخواهند مواضعی را به
لحاظ تاکتیکی اتخاذ کنند یا واقعا تلاش میکنند که سرنوشت خبر نگار و دیپلماتهای
ربوده شده ایرانی را برای همیشه روشن کنند. نکته ای که کمتر به آن توجه شده ایجاد
شرایط و فضای هیجانی است که در سی و چهار سال گذشته بار ها تکرار شده و به روح
روان خانواد های این عزیزان آسیب رسانده.
۰
۰
۹۵/۰۴/۱۴
کانون بسیج فرهنگیان ناحیه 4 قم