جمع‌آوری آمار کودکان کار تا بهمن/ شناسایی مصادیق تخلف مرتبط با قلیان

قائم مقام وزیر کشور در امور اجتماعی با تأکید بر اینکه نیمی از کودکان کار ازاتباع هستند، گفت: آماری که مجامع بین المللی درباره کودکان کار ایران ارائه می‌دهند 50 تا 60 درصد رتبه منفی بیشتری نسبت به آمار واقعی دارد بنابراین تا بهمن ماه تلاش می‌کنیم اعداد و ارقام مربوط به کودکان کار را اعلام کنیم.

به گزارش خبرنگار شهری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) مرتضی میرباقری که امروز ریاست شورای اجتماعی را بر عهده داشت، در حاشیه این شورا و در جمع خبرنگاران، اظهار کرد:‌ یکی از مباحث مطرح شده در جلسه امروز شورا موضوع کودکان کار بود. میان کودکان کار و کودکان اشتغال خلط مفهومی به وجود آمده است و همین امر موجب شده که سازمان‌های بین المللی عدد منفی بالایی را برای تعداد کودکان کار ایران مطرح کنند.

وی ادامه داد:‌ کودک کار به کودکی گفته می‌شود که تحصیل نمی‌کند و برای امرار معاش خانواده کار می‌کند. اما کودکان اشتغال شامل کودکانی است که در حین تحصیل یا تعطیلات تابستانی در زمان اوقات فراغت در کنار خانواده به امرار معاش کمک می‌کنند.

وی با اشاره به تلاش‌های وزارت کار و رفاه اجتماعی در زمینه آمار کودکان کار گفت:‌ سازمان‌های بین المللی آماری چند میلیون نفری از کودکان کار ایران ارائه داده‌اند در این شرایط وزارت کار و رفاه اجتماعی یونیسف را متقاعد کرده است که آمار کودکان کار ایران میلیونی نیست.

وی اضافه کرد:‌ در جلسه امروز شورای اجتماعی از اعضای شورا خواستیم که اعداد ارائه شده از مجامع بین المللی را در حوزه کاری خود بررسی و نتیجه را به ما اعلام کنند.

جمع‌آوری متکدیان و دستفروشان از مترو و چهارراه‌ها تا سه ماه آینده

میرباقری با اشاره به پیشنهاد شهرداری تهران نسبت به جمع آوری متکدیان و دستفروشان مترو اظهار کرد: حجت الاسلام و المسلمین امرودی معاون اجتماعی شهرداری تهران در جلسه امروز بحثی را مطرح کرد که بر اساس آن برخی مظاهر شهر تهران با مجموعه تلاش‌ها انطباق ندارد و افرادی سودجو از آنها سوء استفاده و تلاش می‌کنند آثار روانی در جامعه برجای بگذارند. از جمله این موارد معتادان متجاهر و متکدیانی است که در لباس دستفروشان فعالیت می‌کنند.

وی تاکید کرد: این گونه افراد باید به قرارگاه فوریت‌های اجتماعی منتقل و غربالگری شده و به سازمان‌های ذیربط ارجاع داده شوند.

میرباقری در ادامه گفت:‌ شهرداری تهران اعلام آمادگی کرد که در صورت همکاری حوزه قضایی و انتظامی تا سه ماه آینده متکدیان و دستفروشان را از سطح مترو و چهارراه‌ها جمع آوری کند که با کلیات این پیشنهاد موافقت شد.

وی اضافه کرد:‌ وزارت کار و رفاه اجتماعی تلاش می‌کند مشکل امرار معاش متکدیان را پس از جمع آوری آنها حل کند تا آنان بتوانند حداقل درآمدی را به دست آورند. اگر پس از ایجاد اشتغال برای آنان، متکدیان دوباره جمع آوری شوند علت روی آوردن آنها به این کار به صورت دقیق مورد بررسی قرار می‌گیرد.

میرباقری با بیان اینکه یکی دیگر از موارد مطرح شده در جلسه امروز شورای اجتماعی بحث سفرهای دو هفته آخر تابستان سال جاری و امنیت سواحل کشور بود، اظهار کرد: با توجه به آنکه تعطیلات رو به اتمام است از دستگاه‌ها خواستیم، همچنان به تلاش‌های خود برای تامین امنیت سواحل اقدام کنند با وجود آنکه 50 درصد در دو سال اخیر به تعداد مسافرت‌ها به استانهای شمالی کشور افزوده شده اما تعداد غرق شده‌ها 50 درصد کاهش یافته است.

شناسایی مصادیق تخلف در مصرف قلیان

وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود اظهار کرد:‌ تلاش کرده‌ایم مطالعات میدانی در زمینه مصرف قلیان انجام دهیم چرا که علیرغم ممنوعیت مصرف قلیان این کار انجام می‌شود. قصد داریم مصادیق تخلف را شناسایی کنیم تا به صدور دستور العمل جدید در این زمینه بپردازیم.

وی اضافه کرد: در حال حاضر تعدادی از جوانان قلیان مصرف می‌کنند و زمانی که تعداد این افراد افزایش می‌یابد نمی‌توان آن را تنها به عنوان یک ناهنجاری اجتماعی محسوب کرد، بلکه لازم است بررسی‌های لازم انجام شود. به عنوان نمونه در حال حاضر 30 تا 40 درصد از خانواده‌ها گیرنده ماهواره دارند بنابراین نمی‌توان آن را یک آمار حداقلی دانست بلکه باید تدبیر لازم برای آن انجام داد.

بررسی تاثیر شاخص‌های زیست محیطی در مهاجرت در سرشماری 95

قائم مقام وزیر کشور در امور اجتماعی با اشاره به پدیده مهاجرت در کشور اظهار کرد: بر اساس آمارهای هر یک از سرشماری‌های کشور، 12 تا 13 درصد مردم از مناطق کمتر برخوردار به مناطق بیشتر برخوردار مهاجرت می‌کنند. افراد پس از مهاجرت یا در حاشیه و یا مناطق قدیمی شهرها ساکن می‌شوند و برای گذران زندگی خود به شغل نیاز دارند. در این شرایط ما تلاش کرده‌ایم به صورت مبنایی به این موضوع بپردازیم بنابراین تلاش کرده‌ایم مدیریت حاشیه‌ها و بافت‌های فرسوده را تقویت کنیم.

میرباقری با بیان اینکه آمار دقیقی در باره مشکلات زیست محیطی به عنوان عاملی برای مهاجرت افراد از شهرها به روستاها نداریم گفت: این موضوع در سرشماری سال 90 لحاظ نشده است، اما در سرشماری سال 95 قرار است شاخص‌های زیست محیطی به صورت تخصصی لحاظ شود.

تفاوت چند صد هزار نفری در آمار اعتیاد وزارت بهداشت با ستاد مباره با موادمخدر

به گزارش ایسنا میرباقری در بخش دیگری از صحبت‌های خود اظهار کرد: یکی از موضوعات مطرح شده در جلسه امروز بررسی وضعیت مصرف مواد مخدر داخل کشور بود. اعداد و ارقام مطرح شده از سوی نهادهای مختلف تفاوت‌هایی با یکدیگر دارد چرا که از روش شناسی‌های متفاوتی برای این کار استفاده می‌کنند. در این جلسه مصوب شد که از این پس اعدادی که در حوزه مسائل اجتماعی مطرح می‌شود در یک مرکز تخصصی شاخص‌ها مورد بازبینی قرار بگیرد. در جلسه امروز وزارت بهداشت روش شناسی و اعداد و ارقام خود از وضعیت اعتیاد در کشور را مطرح کرد و ما منتظر ارائه آمار و ارقام ستاد ملی مبارزه با مواد مخدر هستیم چرا که تفاوت چند صد هزار نفری بین آمار این نهادها وجود دارد. بر اساس آمار ستاد مبارزه با مواد مخدر در حال حاضر در کشور یک میلیون و 350 هزار معتاد زندگی می‌کنند.

وی با بیان اینکه هر کدام از روش‌هایی که نهادها برای اعلام ارقام خود از آن بهره برداری می‌کنند محاسنی دارد، اظهار کرد:‌ باید تلاش کنیم که برآیند این روش‌ها را در اعلام تعداد معتادان لحاظ کنیم.

به گزارش ایسنا میرباقری در هفتاد و ششمین نشست شورای اجتماعی کشور اظهار کرد: ما فرمی تهیه کرده و در اختیار دستگاه‌ها قرار داده‌ایم، در این فرم 180 شاخصی که در سطح جهانی در حوزه فرهنگی و اجتماعی مطرح است ، اعداد نرم آنها در منطقه و جامعه بین المللی و اعدادی که به نیابت از ما جمع آوری شده است را مورد توجه قرار داده ایم. لازم است دستگاه‌ها اعداد واقعی را به مرکز رصد اعلام کنند تا بتوانیم آنها را پس از بررسی اطلاع رسانی کنیم.

کاخ نیاوران را هم اجاره می‌دهند!

«ما کاخ نیاوران را به یک‌سری آجیل‌فروش یا فروشنده لباس که اجاره ندادیم تا درآمد داشته باشیم؛ ایجادِ یک اتفاق فرهنگی، درآمدزایی به دنبال داشت، این اشکالی ندارد.»

مدیر اداره کل موزه‌ها معتقد است، با توجه به طبقه‌بندی که نسبت به بناهای تاریخی در میراث فرهنگی وجود دارد‌، نمی‌توان گفت همه ضوابط و شرایطی را که باید برای بناهایی مانند کاخ گلستان یا میدان نقش جهان در نظر می‌گیریم، باید برای کاخ نیاوران هم در نظر بگیریم. وی که سیاست‌اش تغییر نوع نگاه به موزه‌های کشور است، خود را تنها مقصر در صورت بروز هر اتفاقی می‌داند؛ اتفاقاتی از قبیل برگزاری مراسم‌های مختلف و کنسرت و موارد فرهنگی مشابه آن.

به گزارش خبرنگار میراث فرهنگی ایسنا‌، با برگزاری آئین رونمایی از آلبوم موسیقی یک گروه فرهنگی در کاخ نیاوران که دو شب قبل برگزار شد، صحبت‌ها و عکس‌های زیادی از هرج و مرج‌های پیش‌آمده در این فضای تاریخی فرهنگی منتشر شد.

اتفاقی که نخستین مدیران سازمان میراث فرهنگی و گردشگری در دولت تدبیر و امید یعنی محمدعلی نجفی، رئیس وقت سازمان میراث فرهنگی و مهدی حجت، معاون میراث فرهنگی و قائم مقام سازمان میراث فرهنگی با آن مخالفت کردند.

اما محمدرضا کارگر، مدیر اداره‌کل موزه‌ها و اموال منقول تاریخی، نظر دیگری در این زمینه دارد. او این اقدام را تغییری مثبت در مجموعه‌های تاریخی می‌داند، تغییری که برای موزه‌ها اهمیت دارد، حتی در شرایطی که موزه‌ها بُعد تجاری بگیرند.

نیاوران در مقابل زلزله 9 ریشتری مقاوم است

محمدرضا کارگر در این زمینه به خبرنگار ایسنا اظهار کرد: کاخ نیاوران بنایی با مصالح بتن آرمه و قدمتی به اندازه نیمی از عمر شهر تهران با حدود 50 سال است و حتی در مقابل زلزله 9 درجه ریشتر مقاوم است، در حالی که درباره‌ی عالی‌قاپو و کاخ گلستان نسبت به زلزله هیچ گاه صحبت نشده و جنس‌شان از خشت و آجر است. به همین دلیل اگر بخواهیم این بناها را با یک نگاه ببینیم، اشتباه است. پس نمی‌توان گفت همان ضوابط و شرایط برای کاخ گلستان یا نیاوران باید استفاده شود.

کاخ نیاوران بنایی با مصالح بتن آرمه و قدمتی به اندازه نیمی از عمر شهر تهران با حدود 50 سال است و حتی در مقابل زلزله 9 درجه ریشتر مقاوم است، در حالی که درباره‌ی عالی‌قاپو و کاخ گلستان نسبت به زلزله هیچ گاه صحبت نشده است و جنس‌شان از خشت و آجر است. به همین دلیل اگر بخواهیم این بناها را با یک نگاه ببینیم اشتباه است.

او با اشاره به برنامه‌هایی که در محوطه‌های تاریخی مانند آکروپلیس یا کلوزیم در رم انجام می‌شود، افزود: همان طور که آن‌ها استانداردهایی را برای برگزاری چنین برنامه‌هایی دارند، قطعا در نیاوران هم استانداردهای مورد نیاز تامین شده‌اند. اگر در برنامه دو شب گذشته نیاوران یک شاخه درخت شکسته یا چمنی لگد شده است‌، می‌توان گفت که اتفاق بدی رخ داده، اما آن رخ نداده است.

وی در ادامه خبرنگاران را جزو اقشاری دانست که با حضور مردم در مجموعه‌های تاریخی مخالفند و گفت: حضور مردم وقتی مدیریت شود، هیچ اشکالی ندارد.

این در حالی است که همه‌ مباحث مطرح شده درباره‌ی اتفاقات رخ داده بیشتر از دید خبرنگاران موسیقی یعنی افرادی مانند مردم عادی که چندان درباره‌ی آثار تاریخی و مواردی که به آثار تاریخی

آسیب نمی‌زند یا ضوابط و شرایط حضور مردم در بناهای اطلاعات ندارند، مطرح شد.

کارگر در ادامه وضعیت فضای سبز کاخ نیاوران را با استادیوم آزادی که بازیکنان روی آن 90 دقیقه می‌دوند،‌ مقایسه کرد و ادامه داد: وقتی که می‌دانید اگر از یک روز قبل به چمن آب ندهید، تا مدت زمان خاصی هیچ مشکلی برای چمن پیش نمی‌آید و کاملا شرایط حفاظت رعایت می‌شود، هیچ مشکلی برای فضای سبز کاخ نیاوران نیز به وجود نمی‌آید و در واقع شرایط حفاظتی برای چنین برنامه‌ای تدارک دیده می‌شود، بنابراین چمن صبح امروز با چمن دو روز گذشته در کاخ نیاوران هیچ تفاوتی ندارد.

مدیر سابق موزه ملی ایران با تاکید بر اینکه باید میراث فرهنگی به درد مردم بخورد، گفت: در ایام عید روزانه حدود سه هزار نفر از کاخ نیاوران بازدید می‌کردند و دو برابر آن روزانه در کاخ گلستان حضور داشتند، بنابراین حضورِ مردم را داریم. وقتی مردم قوانین را می‌دانند، وقتی که سیستم‌ها کنترل می‌کند و برای حضور این جمعیت برنامه‌ریزی‌ می‌شود، هیچ مساله‌ای به وجود نمی‌آید. فقط یک نگاه دیگر داریم و این است که هزار نفر برای یک اتفاق فرهنگی در یک مجموعه تاریخی جمع می‌شوند که اتفاق خوبی است.

«کارگر» با بیان این‌که اگر امکان بدهیم که هر نوع آسیبی به این بنای تاریخی وارد می‌شود، در برنامه‌ی بعدی تجدید نظر می‌کنیم، تاکید کرد: با این وجود تاکنون هیچ گزارشی مبنی بر آسیب از مجموعه کاخ نیاوران نداشته‌ایم.

او با بیان اینکه باید فضا را برای حضور مردم باز کنیم، گفت: باید فضای این مجموعه‌ها به گونه‌ای آماده شوند تا مردم از شش تا 9 صبح فقط باغ سعدآباد را ببیند. این اتفاق چیز خاصی نیست،‌ مردم باید یاد بگیرند که چگونه از فضای کاخ‌ها استفاده کنند.

مسئولان میراث فرهنگی درست سرجای خود نشسته‌اند

او با بیان اینکه ما در کشورمان با هر نوع تغییری مقابله می‌کنیم، ادامه داد: چرا زمانی که مطمئن هستیم مدیران کنونی میراث فرهنگی به مراتب آگاه‌تر از هر فردی نسبت به میراث فرهنگی هستند و همه مسائل را می‌شناسند‌ و در جای خود دقیقا نشسته‌اند، برابر تغییرات گارد می‌گیریم؟ اگر برای انجام یک‌سری تغییرات تصمیماتی گرفته می‌شود حتما به تمام مسائل فکر شده است. میراث فرهنگی بخشی از زندگی مردم است، مردم باید با آن تعامل ایجاد کنند.

او با تاکید بر اینکه حفاظت از یک محوطه تاریخی به معنای راه ندادن مردم نیست‌، گفت: اگر بتوانیم حفاظت را برقرار کنیم و مردم را نیز راه دهیم، هنر کرده‌ایم. با ایجاد امنیت باید زندگی مردم نیز ادامه داشته باشد. به عنوان مثال اگر زمانی رئیس جمهور یک کشور بخواهد به ایران بیاید‌، این هنر ما نیست که همه مردم را خانه‌نشین کنیم تا آن رئیس جمهور سالم تردد کند، بلکه کار هنرمندانه این است که مردم کار خود را انجام دهند و آن رئیس جمهور هم یک هفته در کشور به کارهایش رسیدگی کند. این امنیت محصول یک کار مدیریتی شده است.

وی اضافه کرد: ما باید مدعی باشیم که حدود 2 هزار نفر از کاخ گلستان دیدن کرده‌اند و هیچ آسیبی به این مجموعه وارد نشده است. ما می‌توانیم برنامه‌های متنوع را در مجموعه برقرار کنیم.

او مجموعه نیاوران را یک مجموعه مدرن در تهران دانست و گفت: این مجموعه مانند کاخ بیستون نیست که نتوانیم چنین اقداماتی را در آن انجام دهیم. با این وجود همه ما در کنار هم می‌توانیم یک تغییر مثبت ایجاد کنیم. به این موضوع باید بیش از منافع حرفه‌ای خود توجه کنیم.

جمع‌آوری دکه‌های فروش لباس و صنایع‌دستی

مدیر اداره کل موزه‌ها و اموال منقول تاریخی ادامه داد: در حال حاضر همه موزه‌ها به سیستم‌های پیشرفته مداربسته مجهز شده‌اند، در حالی که در طول 10 سال گذشته چنین اتفاقاتی نبود، اما ما آن را ایجاد کردیم، امروز فضاهای سبز را نجات دادیم. امروز در مجموعه سعدآباد آن همه دکه فروش لباس‌، پارچه و صنایع دستی را جمع کرده‌ایم، همه ساختمان‌ها در حال تبدیل به موزه هستند، این تلاش‌های اصلی ماست که انجام می‌دهیم، حال اگر برنامه‌ای هم بود که حضور مردم را به دنبال داشت،‌ این باعث افتخار ماست که توانستیم مردم را پذیرا باشیم، یک اتفاق فرهنگی ایجاد شود.

کارگر در ادامه به بحث درآمدزایی برای موزه‌ها اشاره کرد و گفت: اگر ما در جهت چارچوب حرکت کنیم، چه اشکالی دارد که بخواهیم برای موزه‌ها درآمدزایی داشته باشیم؟ امروز اقتصادی شدن فرهنگ و هنر در موزه‌هایی مانند موزه‌های لوور، متروپولیتن و بریتانیا‌ وجود دارد. این یک هنر است که بتوانیم درآمد مشروع علمی برای مجموعه‌های خود ایجاد کنیم و این درآمد چه بهتر که با حضور مردم ایجاد شود.

نیاوران را که به آجیل‌فروشان اجاره ندادیم

او تاکید کرد: ما کاخ نیاوران را دو شب گذشته به یک‌سری آجیل‌فروش یا لباس فروش که اجاره ندادیم تا درآمد داشته باشیم. ایجاد یک اتفاق فرهنگی، ایجاد یک درآمد را به دنبال داشت، اشکالی ندارد.

وی همچنین با بیان اینکه در حدود یک سال گذشته هر دو هفته یک موزه در کشور ایجاد می‌شود گفت: باید این آمار را به هر هفته دو موزه تبدیل کنیم و در کنار آن به این قضیه نیز باید توجه کنیم که این موزه‌ها نمی‌توانند آویزان بودجه دولت باشند، بلکه باید راهکاری داشته باشند تا روی پای خود بایستند.

مدیر اداره کل موزه‌ها و اموال منقول تاریخی، ما زمانی موفق هستیم که در همه این موزه‌ها 10 هزار نفر رفت و آمد داشته باشند و بتوانیم مردم را مدیریت کنیم. مردم هم دارای شعور هستند. وقتی به مردم احترام می گذاریم مردم هم به خواست و قانون احترام می‌گذارند. اگر در جریان یک تغییر یک ناهنجاری کوچک هم دیدیم، سعی می‌کنیم آن را حل کنیم،‌ اما تا امروز آن را ندیده‌ایم.

مسئول همه‌ اتفاقات من هستم

کارگر تاکید کرد: من شخصا این مسئولیت را می‌پذیرم، این تغییر نگاه محصول نگاه من در حوزه‌های کشور است و هیچ‌کس دیگر هم در آن دخالت ندارد. اگر در موزه‌ها کشور چنین نگاهی وجود دارد، سیاست من است. اگر در کاخ نیاوران چنین اتفاقی رخ داده، با نظر من و ناشی از سیاست‌های من است و مدیر آن مجموعه هم هیچ تقصیری ندارد و از این مساله دفاع می‌کنم و شخصا مسئولیت آن را برعهده می‌گیرم.

برگزاری این اتفاقات فرهنگی را ادامه می‌دهم

وی با تاکید بر این‌که در برنامه‌های آینده‌اش این اقدام یعنی برگزاری چنین برنامه‌های فرهنگی در مجموعه‌های میراث فرهنگی را ادامه می‌دهد، افزود: نباید از بحث اجاره دادن محوطه استفاده کرد. بلکه یک مجموعه فرهنگی برای انجام اتفاقی فرهنگی در یک بنای فرهنگی حاضر است به میراث فرهنگی پول بدهد، قطعا چنین کارهایی رایگان نیست. نباید گفت که محوطه را اجاره داده‌ایم.

کارگر تاکید کرد:این پول در حساب درآمدهای دولت ریخته می‌شود و معادلش را دولت به سازمان میراث فرهنگی پرداخت می‌کند و سازمان نیز معادل آن را در موزه‌ها هزینه می‌کند و حتی اگر نیاوران به پولی نیاز داشته باشد درحد نیاز نیاوران به این بنای تاریخی اعتبار می‌دهیم و حتی به بخشی به موزه‌های محروم داده می‌شود.

او تاکید کرد: هیچ اطلاع و حضور ذهنی از میزان پولی که برای برگزاری مراسم رونمایی از آلبوم چارتار پرداخت شده، ندارم.

آخرین وضعیت شناسایی و حذف یارانه پردرآمدها

قائم مقام وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی از آخرین وضعیت شناسایی و حذف یارانه پردرآمدها خبر داد.

ابوالحسن فیروزآبادی در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، درباره آ‌خرین وضعیت شناسایی و حذف یارانه‌بگیران پردرآمد اظهار کرد: تا این لحظه دو میلیون نفر از پردرآمدها حذف شده‌اند. کار به تدریج در حال انجام است و تلاش می کنیم که با دقت زیادی کار شناسایی پردرآمدها را دنبال کنیم.

وی گفت: یارانه آن دسته افرادی که در موردشان اشتباه شده مجدد برقرار کرده‌ایم که این عده بالای 16 هزار نفر بوده است.

به گفته فیروزآبادی آمار حذف شدگان از دریافت یارانه در سال گذشته 50 هزار نفر بوده که امسال میزان اعتراض‌ها رشدی نداشته است به نحوی که با پیشرفت کار نسبت اعتراض‌ها کاهش یافته و این امر از افزایش دقت وزارت کار حکایت دارد.

قائم مقام وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی همچنین درباره نامه رییس مجلس به رییس جمهوری مبنی بر ممنوع دانستن شناسایی پردرآمدها توسط وزارت کار گفت: در این زمینه یک اختلاف نظری وجود داشته و مجلس به آن اشکال حقوقی گرفته که وارد است و باید بررسی شود.

وی گفت: کاری که اکنون در وزارت کار صورت می‌گیرد کاملا قانونی است منتها بحث این است که طبق آیین نامه‌ای که ارجاع شده دولت اختیار را به وزارت کار سپرده است اما نظر مجلس این است که دولت نمی‌تواند این اختیار را توکیل به غیر کند بنابراین اشکال حقوقی گرفته شده وارد است و در صورتی که لازم باشد اصلاح صورت می گیرد.

به گزارش ایسنا، پیشتر وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی درباره موضع مجلس نسبت به غیرقانونی بودن شناسایی دهکهای پردرآمد توسط وزارت کار گفته بود مشکل مربوط به آیین‌نامه حذف پردرآمدها و شاخص‌های مربوط به غیرنیازمندان است اما به اعتقاد مجلس این کار باید از سوی دولت انجام می‌گرفت و به وزارت کار واگذار نمی‌شد.

به گفته ربیعی، هم اکنون شاخص‌های حذف غیرنیازمندان در آیین نامه مربوطه توسط دولت اصلاح شده است.

به بهانه سالگرد قیام 17 شهریور

تظاهرات‌کنندگان که از خیابان‌های اطراف به میدان رسیده‌اند با دیدن صف تانک‌ها و زره پوش‌های نظامی و سربازان مسلح با مسلسل غافلگیر شده‌اند اما این غافلگیری باعث عقب‌نشینی نمی‌شود و مردم بی‌اعتنا به حکومت نظامی با سر دادن شعارهای انقلابی به حرکت خود ادامه می‌دهند.
در این میان شایعه می‌شود علاوه بر نیروهای نظامی ایرانی، واحدهایی از سربازان اسرائیلی نیز در صفوف نیروهای حکومت‌نظامی قرار دارند.
سربازان پس از چند بار اخطار، تظاهرکنندگان را هدف رگبار مسلسل قرار می‌دهند. غرش توپ‌ها و شلیک مسلسل‌ها و فریادهای
‌الله اکبر و لا اله الا‌الله همه جا را پر می‌کند؛ فریاد با صدای گلوله در هم آمیخته و بوی خون و آتش و دود همه جا را پر می‌کند.
ساعاتی کمتر به ظهر مانده است.
میدان ژاله اینک میدان شهداست؛ شهدایی که در گوشه‌گوشه آن جای گرفته‌اند و با خون‌های خود هر گوشه از میدان را گلگون کرده‌اند. این تنها پرده‌ای از 17شهریور1357 در میدان ژاله است که پس از این حادثه، به جمعه سیاه و میدان شهدا تغییر نام یافت. کشتار مردم انقلابی، توسط رژیم پهلوی در این روز به‌گونه‌ای گسترده بود که خبرنگار فیگارو در گزارش خود می‌گوید: کل ماجرا 30ثانیه بود.
اختناق و خفقانی که رژیم شاه طی سال‌های منتهی به 1357 ایجاد کرده بود در ماه‌های آغازین این سال به اوج خود رسید. با این حال مبارزان انقلابی مسلمان، مصمم در تداوم نهضتی که در خرداد 1342 بنیان نهاده بودند، روز عید فطر آن سال دست به راهپیمایی زدند. در این روز مردم شهرهای خمین، تهران، قم، کرج، ایلام و چند شهر دیگر پس از برگزاری نماز عید فطر شعارهایی را علیه حاکمیت سر دادند. تظاهرات مردم تهران در این روز نقطه‌عطفی در جنبش نهضت انقلابی ایران بود. 3روز پس از تظاهرات عید فطر، راهپیمایی بزرگ دیگری در تهران انجام شد. راهپیمایی و تعطیل عمومی 16شهریور به خاطر کشته‌شدگان روزهای قبل بود.
مأموران رژیم از شب قبل در خیابان‌ها و میادین مهم شهر استقرار یافته و آماده سرکوب تظاهرکنندگان بودند. تظاهرات روز پنجشنبه با حرکت از مسجد قبا در قیطریه آغاز شد و به طرف میدان ژاله ادامه یافت. در این راهپیمایی شعارهایی در حمایت از امام خمینی(ره) و نفی رژیم پهلوی سر داده شد. همچنین بین مردم اعلام شد که صبح روز بعد (جمعه 17شهریور) در میدان و خیابان ژاله تجمع صورت خواهد گرفت.
راهپیمایی‌های 13 و 16 شهریور زمینه‌ای شد تا ادامه تظاهرات‌های انقلابی شهریور 1357 روز بعد تداوم یابد. البته رژیم‌ بعد از راهپیمایی‌ 16شهریور به‌ این‌ نتیجه‌ رسید که‌ باید بر شدت ‌سرکوب‌ افزود تا بتوان‌ بحران‌ را مهار کرد.
روزی سیاه برای کشتاری سرخ
تظاهرات‌های میلیونی مردم انقلابی ایران در روزهای پیش چنان واهمه‌ای را در بدنه رژیم تزریق کرده بود که نخست‌وزیر وقت، شریف امامی در آخرین ساعات شب پنجشنبه مجبور شد به‌مدت 6 ماه مقررات منع عبور و‌ ‌مرور (‌حکومت نظامی‌)‌ را در تهران و 11 شهر دیگر اعلام کند. براساس اطلاعیه شماره3 غلامعلی اویسی، فرماندار نظامی، اجتماع بیش از 2نفر در تهران ممنوع اعلام شد تا این چنین تهران بعد از گذشت یک ربع قرن بار دیگر تحت فرمان چکمه‌های نظامیان درآید.
مبارزان مسلمان که از حکومت نظامی اطلاع نداشتند، پس از نماز صبح و در چهارمین روز متوالی، از خانه‌ها بیرون آمده و روانه خیابان‌ها شدند. بنا به اعلام شب گذشته، کانون تجمعات مردم میدان ژاله بود. کشتار گسترده مردم از سوی رژیم پهلوی در این روز چنان گسترده بود که خیابان‌هایی که تا دقایقی قبل، از انبوه جمعیت موج می‌زد، پس از گذشت دقایقی پر از اجساد، کفش‌های خونین، پلاکاردهای پاره و زخمی‌هایی بود که کشان‌کشان خود را به طرف زخمی دیگر می‌رساندند.
سایروس برآم، در کتاب انقلاب ایران و مبانی رهبری امام خمینی(ره)، فاجعه 17شهریور را چنین روایت می‌کند که ابتدا خاک‌اره‌های آغشته به بنزین را که بر کف خیابان ریخته بودند، آتش زدند و چون انبوه جمعیت هراسان در تلاطم افتاد، چند اتومبیل و اتوبوس را نیز مشتعل ساختند. آن‌گاه آتش مسلسل‌ها را گشودند؛ بی‌خبر، بی‌امان و از همه سو؛ از زمین و از هوا، همه راه‌های گریز و همه کوچه‌ها و خیابان‌های فرعی را با تانک و زره پوش مسدود کردند تا کسی را توان گریختن نباشد.
هدف رژیم در این روز نه، پراکنده کردن مردم و نه مرعوب‌ساختن آنان بود، همه گلوله‌ها به قصد کشتن، شلیک می‌شد. حتی کسانی را که به خانه‌های دیگران پناه می‌بردند تعقیب می‌کردند و از پای در می‌آوردند و از رساندن خون به مجروحان و مصدومان هم جلوگیری می‌کردند.
این قتل عام مردم در حالی بود که روز 28 مرداد 1357 رژیم با برگزاری مراسم سالگرد کودتا تلاش داشت، نشان دهد از موقعیت مستحکمی برخوردار است اما آتش‌سوزی سینما رکس آبادان، دولت جمشید‌آموزگار را با بحران جدی مواجه کرد. ادامه این بحران چنان پایه‌های دولت وی را متزلزل ساخت که شاه ناچار شد شریف‌امامی را مامور تشکیل کابینه کند. شریف امامی در ادامه دکترین درهای باز ایالات متحده، روی به آشتی ملی در قالب آزادی‌های سیاسی و اصلاحات مذهبی آورد، اما با تظاهرات‌های میلیونی 13 و 16 شهریور به همه گفته‌های خود پشت پا زد و به توصیه ناصر‌مقدم، رئیس ساواک، حکومت نظامی در تهران و 11 شهر دیگر را در شامگاه روز 16شهریور 1357 اعلام کرد. با این اقدام فاجعه جمعه 17شهریور 1357 در میدان ژاله(شهدا) تهران رقم خورد که به
نقطه‌عطفی در نهضت اسلامی مردم ایران در مبارزه با حکومت پهلوی شد.
یکی از خونبارترین حوادث انقلاب
قیام مردم مسلمان انقلابی در 17 شهریور 1357 که با سرکوب شدید رژیم پهلوی همراه شد، باعث کشته و مجروح‌شدن بسیاری از مردم شد. تعداد شهدا و مجروحین قیام روز جمعه میدان ژاله به چند دلیل متفاوت است. میشل فوکو، فیلسوف فرانسوی که برای پوشش‌دادن وقایع انقلاب در یک روزنامه ایتالیایی به محل حوادث رفته بود اعلام کرد که 4هزار نفر در این روز هدف گلوله قرار گرفته‌اند. علی امینی طی مصاحبه‏ای آمار کشته ‌شدگان را بیشتر از 2هزار نفر اعلام کرد. سولیوان، سفیر آمریکا در ایران در کتاب مأموریت در ایران، می‌نویسد که بیش از 200نفر از تظاهرکنندگان کشته شده بودند. آنتونی پارسونز، سفیر دیگر در ایران در خاطرات خود می‌گوید که تعداد کشته‌ها، صدها نفر بودند.
رژیم پهلوی کشته شدگان را ۵٨نفر و مجروحان این فاجعه را ۲٠۵نفر اعلام کرد و چند روز بعد وزارت دادگستری اعلام کرد تعداد کشته‌شدگان به 95نفر رسید.
با این همه شمار دقیق قربانیان حادثه ١٧شهریور در میدان شهدا هیچ‌گاه مشخص نشد، ولی به گفته بسیاری، این تعداد بیش از 4 هزار نفر بود. این تعداد زیاد شهدای 17 شهریور، این قیام را در شمار یکی از بزرگ‌ترین حوادث خونبار تاریخ انقلاب قرار می‌دهد.
پس‌لرزه‌های قیام 17شهریور
تظاهرات‌های زنجیره‌ای شهریور1357 بسان زلزله‌ای سهمناک پایه‌های رژیم را فرو ریخت. تهران در 16شهریور، یکپارچه تعطیل و تظاهرات بود. در این روز صدها هزار تظاهرکننده در خیابان‌های تهران راهپیمایی کردند. راهپیمایان برای سربازان دست تکان می‌دادند و گل پرتاب می‌کردند.
از عمده پیامدهای این تظاهرات شکاف بین ارتش و حاکمیت و جدایی نیروهای نظامی از بدنه رژیم بود. ارتشی که از زمان کودتای 28 مرداد 1332 وفاداری خود را به اثبات رسانده بود، در این روز نخستین نشانه جدایی از حاکمیت و پیوست به مردم را با فرار 3نفر و خودزنی 7نظامی نشان داد. علاوه بر آنکه آنچه روزهای منتهی به انقلاب بر سیر فزاینده تردیدها افزوده بود راهبرد رهبر انقلاب در استقبال از نظامیان به جای رودررویی با آنان بود. ضمن آنکه فرارهای گسترده سربازان از پادگان‌ها و عدم‌رغبت به برخورد خشن و قهری با انقلابیون، حمایت ارتش خصوصا رده‌های پایین‌دستی از رژیم را بیش از پیش با اما و اگر همراه ساخته بود. گفته‌های امام خمینی(ره) مبنی بر اینکه ارتش برادر شماست، به سینه آنان حمله نکنید، بلکه قلب او را هدف قرار دهید شما باید سعی کنید در قلب سربازان ارتش جای بگیرید و حتی اگر آنها به روی شما آتش گشودند شما از آنها استقبال کنید و به آنها گل بدهید، چرا که آنها برادران ما هستند، فوج فوج به پیوستن بدنه ارتش به انقلابیون مسلمان می‌انجامید.
پس‌لرزه‌های این قیام تاریخ‌ساز به این مسئله محدود نشد؛ این غلیان غیرت مسلمانان مبارز انقلابی اعتماد به‌نفس و اراده را از رژیم سلب کرد. ویلیام شوکراس در کتاب آخرین سفر شاه، در مورد پیامدهای جمعه سیاه بر روحیه شاه، می‌نویسد که این واقعه تأثیر مصیبت باری بر روحیه وی گذاشت. کسانی که در آن روزها شاه را دیدند می‌گویند مثل این بود که او آب رفته و هرگونه اعتماد به نفس را از دست داده بود. روزنامه تایمز نیز پس از این واقعه نوشت که شاه اینک اقتدار خود را از هم گسسته می‌بیند.
پس از قیام 17شهریور سلسله‌ای از اعتصاب‌ها آغاز شد؛ تمامی بازارها تا 25شهریور به‌عنوان اعتراض به این کشتار وحشیانه تعطیل شد. چند روز پس از آنکه کارکنان نفت جنوب در اهواز به اعتصاب‌ها پیوستند، این اعتصاب‌ها در سرتاسر صنعت نفت و صنایع دیگر دولتی گسترش پیدا کرد، به‌طوری که یک ماه بعد میزان تولید نفت به سطح 5/1میلیون بشکه در روز رسید. پیامد این اعتصاب‌ها فلج‌شدن چرخ اقتصاد نفتی حاکمیت را به‌همراه داشت. این رویداد تاریخی همچنین تأثیر عمیقی بر نهضت انقلابی مردم ایران گذاشت؛‌ با اینکه پس از آن 3هفته کشور را با آرامش نسبی روبه‌رو کرد، ولی نه تنها توفیقی در سرکوب روند انقلاب ایجاد نشد بلکه روند آن شتابی افزون‌تر یافت و به آغازی برای پایان حکومت پهلوی تبدیل شد.
پیام‌های تاریخ‌ساز امام
در روزهایی که مردم ایران در دود و آتش و خون غلتیده بودند، چشم انتظار امام امتی بودند که در تبعید به‌سر می‌برد. اطلاع از نظر و کسب تأیید امام‌خمینی(ره) برای بازماندگان شهدا و مجروحین قیام‌های اخیر حائز اهمیت بود. امام در 15شهریور 1357 ضمن تبریک عید سعید فطر به ملت مسلمان ایران، به صراحت اعلام داشتند که مردم مسلمان ایران به‌دنبال برگزاری نماز عید، دست به عبادت دیگری زدند که آن فریادهای کوبنده علیه دستگاه جبار و چپاولگر برای به‌پا داشتن حکومت عدل اسلام است.
امام خمینی(ره) همچنین پس از فاجعه خونین 17شهریور با صدور 2پیام ابعاد گوناگون مسئله را برای افکار عمومی بیان کردند. امام در این پیام‌ها ضمن ابراز همدردی با ملت ایران، نسبت به قتل عام مردم، از ملت شجاع ایران می‌خواهد از هیچ‌گونه کمک‌رسانی به مجروحان و مصدومان حادثه دریغ نکنند و راه شهادت و راه مبارزه ملت ایران را به راه امام علی(ع) و امام حسین(ع) تشبیه می‌کند.
ایشان در پیام اول که یک روز پس از قیام 17 شهریور صادر شد، تأکید کردند مردم بنا به اعتراف رسانه‌ها با آرامش دست به راهپیمایی برای احقاق حقوق می‌زنند و حال آنکه رژیم با اعلام حکومت نظامی آنان را به رگبار گلوله می‌بندد. اظهار مخالفت مردم ایران با جرم‌های شاه بوده است. ایشان همچنین مردم را به تحصن و تعطیلی دعوت می‌کند. امام خمینی(ره) در پیام دوم نیز که یک هفته پس از کشتار خونین مردم صادر شد با اعلام اینکه اکنون شاه می‌خواهد ایران را به ویرانه و قبرستان تبدیل کند، رسماً روز پنجشنبه مصادف با یازدهم شوال را روز عزا اعلام کردند. امام امت همچنین با بیان اینکه مردم، گول خیمه شب بازی‌های دولت و وکلای شاه را نخورید که با حرف‌های فریبنده می‌خواهند شاه را که در شرف مرگ است، نجات دهند با اتکای به خداوند وعده نصرت به مردم می‌دهند.
منابع:
1- مرکز اسناد انقلاب اسلامی
2- دانشنامه ویکیپدیا
3- مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی
4- روزنامه‌های قدس، اطلاعات و کیهان
5- پایگاه تبیان
6- مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات
7- صحیفه نور
8- مصاحبه‌ با‌ گری سیک، عضو شورای‌عالی امنیت ملی آمریکا در دوران ریاست‌جمهوری جرالد فورد، جیمی کارتر و رونالد ریگان و مشاور ارشد زیبگنیو برژینسکی، مشاور عالی امنیت ملی ایالات متحده در دولت کارتر.

نویسنده: ارسلان مرشدی
منبع: روزنامه همشهری

قتل در این کشورها عادی شده است!

سالانه در کشورهای مختلف قتل های مختلفی خواسته یا ناخواسته رخ می دهند که شنیدن آمار آنها باعث تأسف بسیار است. در این مطلب به معرفی ده کشوری که دارای بالاترین آمار قتل هستند می پردازیم.

مجله مهر: مشکلاتی همچون فقر، استعمال مواد مخدر و مشروبات الکلی از مواردی است که باعث افزایش جرم و جنایت هایی همچون قتل می شود. در ادامه می توانید لیست ۱۰ کشور دارای بالاترین آمار قتل را بخوانید:

پاناما

یکی از کشورهایی است که دارای بالاترین آمار قتل نسبت به سایر کشورهای جهان است.اگرچه آمار قتل در این کشور سالانه در حال پایین آمدن است اما جرم و جنایت و قتل های مسلحانه همچنان این کشور را در این فهرست نگه داشته است.

بوتسوانا

کشوری در جنوب آفریقا روندی خلاف جریان پاناما دارد. برخلاف پاناما آمار قتل در این کشور به طور روزافزونی در حال افزایش است. اگرچه در سال ۲۰۰۹ آمار قتل از هر ۱۰۰ هزار نفر حدود ۱۴ درصد بود، این نرخ در سال ۲۰۱۲ به ۱۸ درصد رسید.

گینه

با جمعیتی بالغ بر ۶۰۰ هزار نفر، یکی دیگر از کشورهای آفریقایی است که در این فهرست قرار دارد. درگیریهای مسلحانه بر سر مواد مخدر و اقدامات ضعیف پلیس از دلایل بالا رفتن آمار قتل و کشتار در این کشور است.

نیجیریه

پرجمعیت ترین کشور آفریقا، با جمعیتی حدود ۱۷۴ میلیون نفر، درگیر جنایت های بسیاری است که باعث شده این کشور جزو این لیست باشد. هر ساله حدود ۲۰ درصد از ۱۰۰ هزار نفر در این کشور قربانی قتل می شوند.

دومنیکن

با جمعتی حدود ۷۰۰ هزار نفر یک از کوچکترین کشورهای جهان است اما وقتی درمورد آمار قتل صحبت می کنیم دومنیکن می تواند با بزرگترین کشورها رقابت کند. حتی توریست ها هم در این کشور ربوده می شوند.

مکزیک

با وسعتی حدود ۲ میلیون کیلومتر مربع، مکزیک، پنجمین کشور در آمریکا از نظر وسعت، یکی دیگر از کشورهایی است که بدلیل وجود مواد مخدر، میزان قتل در این کشور بالاست.

برزیل

با جمعیتی بالغ بر ۲۰۰ میلیون نفر، برزیل یکی از پرجمعیت ترین کشورهای جهان است که دارای میزان قتل بالایی است. فقط در سال ۲۰۱۲ حدود ۶۵ هزار نفر در این کشور کشته شدند. تجارت مواد مخدر و استعمال مشروبات الکلی از دلایل بالا رفتن میزان قتل در این کشور به شمار می آید.

کلمبیا

کشوری در شمال غربی آمریکای جنوبی، کلمبیا درگیر تولید و تجارت مواد مخدر است. شاید مهمترین دلیل بالا رفتن جرم و جنایت در این کشور همین امر باشد، اما تقسیم شدن مردم این کشور به دو دسته ی ثروتمندان اسپانیایی و فقرای کلمبیایی دلیل دیگر این روند رو به رشد است.

آفریقای جنوبی

علی رغم نام بسیار زیبایش یعنی «سرزمین رنگین کمان» منزلگاه ۵۴ میلیون انسان دارای نرخ بالایی از جرم و جنایت و قتل و تجاوز است. طبق آماری که توسط پلیس محلی منتشر شد روزانه ۵۰ نفر در آفریقای جنوبی به قتل می رسند.

ونزوئلا

یکی از کشورهای مهم صادر کننده ی نفت جهان، ونزوئلا است که آمار جرم و جنایت و قتل در آن بالاست. طبق آمار فقط ۱۹ درصد از جمعیت ونزوئلا اظهار امنیت کردند، که دلیل آن کشته شدن سالانه ۵۰ نفر از ۱۰۰ هزار نفر در این کشور است.

هشدار نسبت به انقراض خاموش لاک‌پشت‌ها

مدیرکل دفتر موزه تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیک سازمان حفاظت محیط زیست ضمن تاکید بر حال و روز ناخوش لاک‌پشت‌ها، نسبت به کاهش جمعیت لاک پشت‌ها در کشور و انقراض خاموش و بی‌صدای برخی گونه‌های آنها به دلیل تخریب و دستکاری زیستگاه‌ها، آلودگی آب‌ها، شکار و ... هشدار داد.

دکتر اصغر مبارکی در گفت‌وگو با خبرنگار «محیط زیست» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، با اشاره به اینکه در حال حاضر 9 گونه لاک‌پشت در کشور وجود دارد، گفت: در دنیا مجموعا هفت گونه لاک‌پشت دریایی داریم که از میان آنها لاک‌پشت‌های عقابی، سبز، سرخ و زیتونی در ایران وجود دارند. همچنین در میان لاک‌پشت‌های خشکی، لاک‌پشت‌های مهمیزدار، افغانی یا آسیایی هستند که بیش‌ترین پراکنش گونه اخیر در خراسان رضوی می باشد

وی با اشاره به اینکه لاک پشت‌ عقابی عمدتا به شکل جمعیت‌های تولید مثل کننده ی لانه ساز هستند، افزود: بیشترن تعداد این‌ گونه در طول فصل لانه سازی که اوج آن اواسط فروردین تا اواسط خرداد دیده می‌شوند؛ این گونه بعد از مهاجرت به قسمت‌های شمال خلیج فارس و لانه سازی دوباره دست به مهاجرت می‌زند. در سال های اخیر پروژه‌های دقیقی درباره سیکل مهاجرت، لانه‌سازی، تخم‌گذاری، ردیابی‌های ماهواره‌ایی و تعداد نوزادان آن داشته‌ایم.

مدیرکل دفتر موزه تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیک همچنین با اشاره به لاک‌پشت‌های سبز به عنوان جمعیت تغذیه‌کننده در خلیج فارس گفت: این گونه از جاهای دیگر به آب‌های کشور ما مهاجرت می‌کند وطی سال‌های متمادی در آنجا مقیم می‌شود؛ از آب‌های کشور ما به عنوان زیستگاه‌ تغذیه‌ای استفاده می‌کند که غالبا از علف‌ها و جلبک‌ها تغذیه می‌کند. میان آنها لاک پشت‌هایی با اندازه معمولاً بزرگتر از 15 و 20 سانتی تا 130 سانتی می‌توان یافت. لاک پشت سبز در سیستان و بلوچستان، سواحل دریای عمان، حوزه چابهار و جمعیت کوچکی هم در خارگو به شکل لانه ساز حضور دارند.

وی با اشاره به لاک‌پشت‌های آب شیرین موجود در ایران اضافه کرد: لاک‌پشت‌ خزری یکی از لاک‌پشت‌های آب شیرین است که در حوزه دریای خزر و شمالغرب و غرب وجود دارد و دارای جمعیت قابل توجهی است. همچنین زیر‌گونه‌ی از این گونه نیز در آب‌های خوزستان، فارس، حاشیه بوشهر و لرستان وجود دارد؛ لاک پشت برکه‌ای یکی دیگر از لاک‌پشت‌های آب شیرین موجود در کشور است که محدود به استان‌های شمالی کشور است.

مبارکی با اشاره به لاک‌پشت فراتی به عنوان دیگر لاک‌پشت آب شیرین کشور، گفت: این گونه در حال انقراض از نظر حفاظتی وضعیت بدتری نسبت به سایر گونه‌های لاک‌پشت دارد. این گونه از نظر ظاهری نیز با بقیه لاک‌پشت‌ها فرق دارد، زیرا دارای لاک چرمی است و از نظر پراکنش، عادت غذایی، شکل، عادت رفتاری حیوان خاصی محسوب می‌شود.

دکتر مبارکی

وی با بیان اینکه در حال حاضربیش‌ترین جمعیت لاک‌پشت فراتی در ایران و ترکیه است، افزود: اخیرا گزارشی که درباره ا گونه مشابه آن به دست ما رسیده که نام آن گونه لاک نرم یانگ تسه در چین است و تنها پنج فرد از آن باقی مانده که شامل چهار نر و یک ماده است که علیرغم تلاش‌های چند ساله برای تولید مثل از طریق انجام لقاح مصنوعی این امر ناکام مانده است. از گونه لاک نرم فراتی علاوه بر ایران در کشورهای ترکیه، عراق و سوریه هم وجود دارد ولی روی گونه‌های این کشوها نمی‌شود حساب باز کرد.

مدیرکل دفتر موزه تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیک با تاکید بر اینکه ارائه آمار و تعداد گونه‌هایی مثل لاک‌پشت خاصه لاک‌پشت فراتی کار بسیار دشواری است، گفت: بخاطر اینکه این گونه فوق العاده ترسو است و از آب بیرون نمی‌آید دیدن و شمارش آن سخت است. بنابراین برآورد عددی آن ممکن نیست، چون قابل شناسایی نیستند.

وی در ادامه افزود: در سیر نزولی تعداد لاک‌پشت فراتی این را بگویم که وقتی پنج سال پیش برای شناسایی این ژگونه یک شب در منطفه می‌ماندیم می‌توانستیم سه یا چهار لاک‌پشت ببینیم. اما در حال حاضر بعد از سه یا چهار شب شاید بتوانیم تنها یک لاک‌پشت پیدا کنیم. بحث تخریب زیستگاه این گونه است

مبارکی با بیان اینکه این گونه سرعت زیادی در آب و خشکی دارد، گفت: این گونه تنها در استان خوزستان آن هم در بخش‌های گرمسیری یافت می‌شود و رودخانه‌های دز، کرخه و کارون از جمله زیستگاه‌های آن است.

وی در ادامه با اعتراض به شهروندانی که لاک‌پشت را به اشکال مختلف می کشند گفت: علیرغم اینکه در کشور ما قانون لازم برای ممانعت از صید این گونه وجود دارد، متاسفانه بدین در زیستگاه های این گونه بسیاری در هر جا، هر زمان و با هر روش که اراده کرد می‌تواند اقدام به صید نماید. درحالی که باید طبق مجوز و در جاهای خاص صید کرد. ضمن اینکه روش های غلط و مخرب صید نظیر استفاده از برق برای زیست بوم های رودخانه ای بسیار آسیب رسان است.

مدیرکل دفتر موزه تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیک با بیان اینکه گروهی از شهروندان که برای تفریح به کنار رودخانه‌ها می‌روند داخل رودخانه قلاب می‌اندازند، گاهی لاک‌پشت به قلاب آنها گیر می‌کند؛ لاک‌پشتی بزبا بیش از رگ 10 کیلو وزن آرواره‌هایی قوی دارد به طوری که اگر انگشت فرد را گاز بگیرد ممکن است آن را قطع می‌کند، بنابراین این صیادان برای اینکه قلاب چند صد تومانی خود را از دهان لاک‌‍شت درآورند، این گونه ارزشمند را از می کشند.

وی در ادامه در مورد رودخانه‌های کارون، دز و کرخه به عنوان زیستگاه‌های لاک‌پشت فراتی، گفت: علیرغم پیگیری‌های سازمان حفاظت محیط زیست، آب این رودخانه‌ها به لحاظ میزان آلودگی و جریان آب وضعیت خوبی ندارد. این گونه گوشتخوار است و تغذیه آن به شدت به ماهی‌ها وابسته است، ماهی‌ها هم نسبت به تغییرات زیستگاه بسیار حساس هستند بنابراین میزان تاثیرپذیری این گونه در حال انقراض از آلودگی آب‌ها بسیار زیاد است.

مبارکی با تاکید بر اینکه زنجیره غذایی زیستگاه‌ها بخاطر عوامل تهدید کننده به هم خورده است، اظهار کرد: با فرض پذیرفتن این ادعا که کسی شکار لاک‌پشت نمی‌کند، وقتی این گونه برای تغذیه ماهی نیابد، عملا از بین رفته محسوب می‌شود و چرخه آن به خطر می‌افتد.

وی با اشاره به اینکه لاک‌پشت فراتی به شدت گرما دوست است و جریان رودخانه برای آن مهم تلقی می‌شود، افزود: سدهای متعددی که روی رودخانه‌های خوزستان زده شده است باعث تکه تکه کردن رودخانه و خنک شدن آب آن می‌شود. این در حالی است که این گونه به شدت گرما دوست است، بنابراین این حیوان برای یافتن زیستگاه گرم به قسمت‌های کم‌عمق‌تر که آن بخش قبلا زیستگاه آن نبوده، حرکت می‌کند. تکه تکه کردن رودخانه و تبدیل آن به بالادست و پایین دست باعث کاهش جریان آب در پایین دست رودخانه و از بین رفتن ارتباط بین جمعیت ماهی‌ها ی بالادست و پایین دست و همچنین کاهش میزان تولیدات می‌شود.

لاک‌پشت

مدیرکل دفتر موزه تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیک با بیان اینکه احداث سد بر روی رودخانه‌های خوزستان باعث قطع ارتباط جمعیتی گونه‌ها می‌شود، گفت: در رودخانه‌های کارون، کرخه و دز جمعیت زیادی از لاک پشت نداریم، اما ایجاد سد پشت سد در این رودخانه‌ها باعث جدایی گونه‌ها شده و هیچ تضمینی نیست که نسبت افراد نر و ماده در هر کدام از این نقطه‌ها یکسان باشد تا امکان تولید مثل وجود داشته باشد. در نتیجه تکه تکه شدن زیستگاه‌ها امکان مهاجرت را نیز از این گونه‌ها می‌گیرد. در کل تاثیر ایجاد سد روی حیات گونه‌ها فاجعه‌بار است.

وی در ادامه با اشاره به تاثیر منفی ورود فاضلاب‌ها و ریختن زباله‌ها به رودخانه‌ها در کاهش کیفیت آنها گفت: توسعه مناطق روستایی و تبدیل آن به شهرو ورود فاضلاب آن به رودخانه‌ها وهمچنین ورود فاضلاب کارخانه‌های نیشکر به رودخانه‌ها در اثر توسعه کشت و صنعت و تغییری که در شوری آب ایجاد شده، حجم بالایی از تغییرات را باعث می شوند.

مبارکی با بیان اینکه در حال حاضر در روستای شادگان امکان رویت لاک‌پشت وجود ندارد یا خیلی کم است، تاکید کرد: تا 10 یا 20 سال پیش به راحتی امکان دیدن لاک‌پشت در آب‌های تالاب شادگان وجود داشت اما امروزه احتمال دیدن آن بسیار پایین است. در دوره‌ای، اقتصاد اهالی روستای شادگان وابسته به صید بود، اما الان امکان صیادی وجود ندارد چون ماهی یافت نمی‌شود که امکان صید وجود داشته باشد.

وی با اشاره به اینکه توسعه کشاورزی و شهری و تولید زباله معضل مهمی هستند، گفت: به علت حجم زیاد زباله در زیستگاه لاک‌پشت، گاهی پلاستیک یا زباله‌یی می‌خورد و در گلویش گیر می‌کند. این اتفاقات همه بدون اینکه کسی متوجه‌اش باشد رخ می‌دهد، اما به ناگهان متوجه ویرانی و افت جمعیتی رخ داده می‌شوند که تنها تعداد اندکی لاک‌پشت بیشتر باقی نمانده است.

مدیرکل دفتر موزه تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیک با تاکید بر اینکه فهمیدن اهمیت اکولوژیکی لاک‌پشت نه تنها برای مردم بلکه برای برنامه‌ریزان و مسئولین نیز ضروری است، افزود: در طبقه‌بندی ارزش گونه‌ها، ارزش‌های متفاوتی برای گونه‌های در نظر گرفته می‌شود. برای مثال لاک‌پشت عقابی کارکرد بسیاری در اکوسیستم دریایی دارد. رژیم غذایی این لاک‌پشت اسفنج است. این گونه از معدود جانورانی است که اسفنج می‌خورد. اسفنج‌ها گونه به شدت رقیب مرجان‌های دریایی محسوب می‌شوند. بنابراین وقتی لاک‌پشت‌های عقابی ازاسفنج‌ها تغذیه می‌کنند، امکان کنترل جمعیت اسفنج‌ها و سالم ماندن قسمت‌های مرجانی ایجاد می‌شود. از سوی دیگر تپه‌های مرجانی به عنوان یک اکوسیستم بارور نقش کارکردی بالایی دارند.

وی در ادامه با اشاره به اینکه لاک‌پشت سبز تنها گونه علفخوار لاک پشت های دریائی است، گفت: این گونه به طور انتخابی روی گونه‌هایی تغذیه می‌کند که چرخه مواد افزایش می‌یابد.

مبارکی در پایان با تاکید بر اینکه گونه‌های شکارگر شکار انتخابی دارند، به همین دلیل نقش کارکردی هم دارند، افزود: آنجایی که لاک‌پشت‌ها تغذیه می‌کنند، میزان باروری و تولید ماهی بسیار و دریا سالم‌تر است.

چرا فرش کاشان، ثبت جهانی نشد؟

معاون صنایع‌دستی درباره اینکه چرا کاشان به عنوان شهر فرش ایران ثبت جهانی نشد؟ گفت: تنوع و بازار فرش تبریز بیشتر، بزرگ‌تر و فعال‌تر از کاشان است.

بهمن نامور مطلق در گفت‌و گو با خبرنگار صنایع دستی ایسنا بیان کرد: متاسفانه شهر کاشان، فرش خود را از دست داده بود تا اینکه در این اواخر کمی احیا شده است. ما نمی‌توانیم شهری را به خاطر پیشینه‌اش ثبت کنیم، بلکه باید آن شهر خلاقیت و پویایی خودش را داشته باشد. زمانی که کارشناسان ثبت از کشورهای گوناگون به ایران آمدند و کارگاه‌های فرش تبریز را دیدند، حیرت کردند. من مطمئنم اگر این تیم را با وضعیت فعلی کاشان به آن شهر می‌بردیم، آن را ثبت نمی‌کردند.

او افزود: ما در کاشان تنها چند کارگاه فرش فعال داریم که بیشتر آنها برای عتبات عالیات فرش می‌بافند و تنوع چندانی هم ندارند. از طرفی کاشان هم بخشی از اصفهان است و ما می‌خواهیم در فعالیت‌هایمان کمی تمرکززدایی و تنوع قومی را در آن رعایت کنیم.

معاون صنایع‌دستی درباره اینکه معاونت صنایع‌دستی چه برنامه‌هایی برای شهرهایی که ثبت جهانی شدند، دارد؟ گفت: ما که تاکنون هیچ ثبتی در این حوزه نداشتیم به یک‌باره دو شهر ثبت جهانی شدند و در زمره کشورهای دو ثبتی که یکی از آنها هند و دیگری چین هست، قرار گرفتیم.

وی ادامه داد: خدا را شکر با ثبت این دو شهر توانستیم عقب‌افتادگی‌مان در این زمینه را به یک‌باره جبران کنیم. بعد از مراحلی که انجام شد، به طور اعجاب‌آوری این دو شهر ثبت و مرحله اول کارمان انجام شد. این اقدام می‌تواند امتیازات بسیار داشته باشد که مهمترین آن برندسازی است؛ یعنی نام اصفهان در همه پایگاه‌ها و سایت‌های دنیا به عنوان شهر صنایع‌دستی شناخته می‌شود و هر کالایی با نام این شهر در حوزه صنایع‌دستی مطرح شود، خود به خود گیرایی و جذابیت تازه‌ای هم خواهد داشت و این شهر به برند تبدیل می‌شود.

نامور مطلق اضافه کرد: خوشبختانه در حوزه فرش، شهر تبریز هم چنین جایگاهی را پیدا کرده است. فرشی که کم‌کم داشت از کشور ما فراموش می‌شد، در حالی که ایران را به عنوان یک کشور قدیمی در این حوزه می‌شناختند. در حال حاضر چین، هند، پاکستان و ترکیه حتی افغانستان جای ما را در بازارهای جهانی اشغال کردند.

معاون صنایع‌دستی افزود: حُسن دیگری که این ثبت دارد این است که به دلیل همین برندسازی می‌توانیم داخل و خارج از کشور سرمایه جذب کنیم تا در حوزه‌های صنایع دستی سرمایه‌گذاری صورت بگیرد. از طرفی تاجران توجه بیشتری به ایران می‌کنند و گردشگران بیشتری به ایران سفر می‌کنند و می‌دانند که در این شهرها باید به دنبال چه چیزی بگردند.

او ادامه داد: کاری که ثبت این دو شهر می‌تواند برای ما انجام دهد این است که ما بتوانیم این حوزه‌ها را به عنوان یک فعالیت ساختاری معرفی کنیم. همچنین در این شهرها زیرساخت‌های مناسب هم در تولید، بازرگانی و ترویج برای رشته‌های صنایع دستی فراهم شود. مثلا باید این شهر موزه‌های مخصوص در زمینه رشته‌های صنایع دستی که دارند داشته باشند. جشنواره‌ها و همایش‌های تخصصی برگزار و با احداث یک پایگاه پژوهشی صنایع دستی این حوزه را در دنیا رصد کنند.

این مدرس دانشگاه بیان کرد: باید جایگاه خودمان را با جایگاه صنایع‌دستی در دنیا بررسی کنیم، چشم‌اندازها، اتاق فکر و آینده‌پژوهی و تصمیم‌گیری داشته باشیم. اقداماتی که باید شهرداری‌ها، استانداری‌ها و میراث فرهنگی در استان‌ها آن را انجام دهند. ما نیاز به نهادهای تازه برای رصد این فعالیت‌ها داریم تا این حوزه‌ها را شکوفا و فعال کنند.

معاون صنایع‌دستی کشور درباره حمایت از تولیدکنندگان و اینکه چطور می‌توانند جلوی اجناس چینی در این استان‌ها را بگیرند، توضیح داد: من مُنکر اینکه کالاهای قاچاق چینی در ایران شبیه‌سازی و به فروش می‌رسند نیستم. این واقعیت تلخ را می‌پذیرم و به کسانی که اجازه می‌دهند این صنعت قاچاق کالا صورت بگیرد انتقاد دارم، همان کسانی که دخیل هستند و چشم خودشان را به روی این کار آلوده بستند و فعالیت ده‌ها هزار صنتعگر ما را به مخاطره انداخته‌اند.

او اضافه کرد: از طرف دیگر هم گاهی احساس می‌کنم در این زمینه اغراق می‌شود تا موجب نگرانی‌های بی‌جا شود. این امر موجب می‌شود که فروش صنایع دستی ما هم کاهش پیدا کند. ضمن اینکه با توجه به همکاری که با اتحادیه صنفی داریم، نباید حداقل در میدان نقش جهان صنایع دستی چینی وجود داشته باشد و اگر هم کسی فکر می‌کند چنین چیزی وجود دارد می‌تواند به ما و اتحادیه صنفی اعلام کند، مطمئن باشید که ما آن مغازه را پلمپ خواهیم کرد. مطرح شدن آن چه که با واقعیت نزدیک نیست ممکن است در آینده موجب بی‌اعتمادی خریداران شود تا احساس کنند همه صنایع دستی در ایران چینی است و نباید آن را بخرند.

نامور مطلق گفت: ما نه تنها برای ایرانی بودن، بلکه برای کیفیت آن نشان اعتماد را طراحی کردیم که قرار است است این نشان از اصفهان کار خودش را شروع کند. با اتحادیه صنفی هماهنگ شده تا پیش از به پایان رسیدن تابستان این نشان در مغازه ها نصب شود تا مردم باز هم با اطمینان بیشتری خرید کنند. سعی ما صیانت در حق تالیف هنرمندان است که دست‌مان در این زمینه بسته و اختیاراتمان در حوزه مجوز دادن‌ها و گمرک کم است اما با این حال و نداشتن اختیارات، اقدامات خوبی مانند ثبت صنایع دستی و فرش دو شهر ایران را انجام داده‌ایم. فروشگاههای ما بزرگترین سرمایه‌های صنایع دستی هستند و ما به هیچ وجه دوست نداریم فروشگاه‌هایمان را از دست بدهیم یا به دست کشورهای دیگر به خصوص کالاهای قاچاق بیفتد.

راه‌اندازی «شبکه اجتماعی شاد» برای دانش‌آموزان

معاون فرهنگی و پرورشی وزارت آموزش و پرورش سه برنامه ویژه آموزش و پرورش را برای برخورد با آسیب‌های فضای مجازی تشریح کرد.

به گزارش خبرنگار «آموزش و پرورش» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، حمیدرضا کفاش در حاشیه سومین اجلاس کنگره یازدهم اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانش آموزان که در اردوگاه باهنر در حال برگزاری است،‌ در پاسخ به پرسشی درباره برنامه‌های آموزش و پرورش برای برخورد با آسیب‌های فضای مجازی گفت: سه برنامه در حوزه فضای مجازی داریم.

وی افزود: برنامه نخست «هر دانش آموز یک وبلاگ،‌ هر انجمن اسلامی یک سایت و هر مدرسه یک سایت» است و به مدارس و انجمن‌ها برای حضور فعال در عرصه مجازی کمک خواهیم کرد.

معاون فرهنگی و پرورشی وزارت آموزش و پرورش با بیان اینکه برنامه دوم ارائه آموزش به مربیان در سطوح مختلف برای آشنایی با فضای مجازی است، گفت: در همین راستا شبکه ملی مدارس (رشد) در حال توسعه است.

کفاش ادامه داد: برنامه سوم، راه‌اندازی «شبکه اجتماعی شاد» است که در سال گذشته مطالعات مربوط به آن انجام شد و قرار است امسال با همکاری وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات اجرایی شود که در فاز نخست، دانش آموزان نخبه در تمام عرصه‌ها وارد شبکه شاد می‌شوند.

به گفته کفاش، بناست این شبکه به قوی ترین شبکه بومی و ملی تبدیل شود.

وی در پایان گفت: سیاست آموزش و پرورش در برخورد با فضای مجازی مقابله و فرار نیست بلکه حضور همه جانبه همراه با دقت و آموزش است.

روایت بیمارستان‌هایی که از عمق به کمره چاه رسیده‌اند ...

فعال شدن بخش خصوصی در حوزه سلامت؛ نیازی است که وزارت بهداشتی‌ها اخیرا بیش از گذشته به آن امید بسته‌اند و آن را راهی برای برون‌رفت از دام مشکلات سلامت و ارائه خدمات بهتر به بیماران می‌دانند.

به گزارش خبرنگار سلامت خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، چندی بعد از اجرای طرح تحول نظام سلامت مسوولان وزارت بهداشت، برای برون رفت از مشکلات و برخی نابسامانی‌ها در حوزه سلامت و جبران عقب ماندگی‌های تاریخی سلامت کشور، به ویژه در بخش دولتی از ضرورت فراهم کردن زمینه مشارکت بخش خصوصی در این حوزه سخن به میان آوردند؛ به طوری که وزیر بهداشت بارها بر اهمیت این کار تاکید کرده و گفته که اگرچه در راستای طرح تحول سلامت توانستیم حمایت مالی خوبی از بیمارستان‌های دولتی داشته باشیم، اما باید به فکر ارتقاء نحوه ارائه خدمات در این بیمارستان‌ها نیز باشیم. از طرفی انجام این وظیفه اما تنها در توان بخش دولتی نیست و نیاز به پیشنهاد راه‌هایی داریم که برای مشارکت بخش خصوصی نیز مقرون به صرفه باشد.

وی تاکید کرده بود که در حال حاضر بیش از ۵۰ درصد از بیمارستان‌ها قدمتی بالای ۵۰ سال دارند و فرسوده شده‌اند و نحوه ارائه خدمات در این مراکز به دلیل همین فرسودگی بالا به هیچ وجه زیبنده بیماران نیست.

بر همین اساس و بعد از ایجاد آرامشی نسبی که به یمن اجرای طرح تحول سلامت به بیمارستان‌های دولتی وارد شده و آنها را از عمق چاه کمی بالاتر آورده است، وزارت بهداشتی‌ها از اعلام بسته‌های تشویقی جهت دادن انگیزه به بخش خصوصی خبر داده بودند و اکنون از افزایش بسترسازی برای حضور بخش خصوصی و سرمایه‌گذاری خدمات درمانی می‌گویند. در همین راستا گفت‌وگویی با دکتر محمد آقاجانی، معاون درمان وزارت بهداشت ترتیب داده و جزییات کار را از وی جویا شدیم:

آقاجانی با اشاره به یکی از دستاوردهای طرح تحول نظام سلامت، گفت: با اصلاح نظام تعرفه در راستای طرح تحول نظام سلامت، بسترسازی برای حضور بخش خصوصی و سرمایه‌گذاری خدمات درمانی افزایش یافت، اما تا زمانیکه قیمت تمام شده خدمات حاصل نشود کسی رغبت به سرمایه‌گذاری در حوزه سلامت نخواهد داشت.

حرکت وزارت بهداشت به سمت تعیین قیمت تمام شده

وی افزود: خوشبختانه حرکت ما به سمت تعیین قیمت تمام شده است. البته ادعا نداریم که به قیمت تمام شده رسیده‌ایم، اما مدعی هستیم که گام بلندی برای نزدیک شدن به تعیین قیمت تمام شده برداشته‌ایم و این یعنی آنکه بستر مشارکت بخش خصوصی برای سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی در حوزه خدمات درمانی فراهم شده است.

آقاجانی با اشاره به عدم توسعه یافتگی در حوزه درمانی کشور، سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در این حوزه را بسیار ضروری دانست و افزود: در این زمینه اکنون در آغاز راه هستیم. از طرفی در طرح تحول نظام سلامت ابتدا به ساماندهی بیمارستان‌ها پرداختیم؛ زیرا با بیمارستان‌های دولتی ورشکسته و فشل روبرو بودیم که به لحاظ مالی، نیروی انسانی و کیفیت خدمات با بحران مواجه بودند.

تحول، بیمارستان‌ها را از ته چاه به کمره چاه رساند

وی با بیان ایکه وزارت بهداشت به طور نسبی بیمارستان‌های دولتی را از بحران خارج کرد، ادامه داد: البته هنوز هم ادعا نداریم که این معضلات به معنی واقعی رفع و بیمارستان‌ها از بحران خارج شده‌اند؛ اما به طور نسبی توانستیم بیمارستان‌ها را از ته چاه تا کمره چاه بالا بیاوریم و وضعیت نسبتا بهتری برای بیمارستان‌های دولتی از نظر کیفیت هتلینگ، اقلام و تجهیزات دارویی، مصرفی، پزشکی، انگیزه نیروی انسانی، ساختارهای مالی و خدماتی ایجاد کنیم. البته این اقدامات اصلا کافی نیست و ضمن ادامه این اقدامات باید زمینه مشارکت بخش خصوصی را در حوزه سلامت کشور فراهم کنیم.

معاون درمان به کمبود حداقل 80 هزار تخت بیمارستانی در کشور اشاره و اظهار کرد: با استفاده از منابع دولتی در بهترین حالت می‌توان سالانه 2000 تخت را در کشور ساخت؛ این درحالیست که ما حداقل 80هزار تخت جدید نیاز داریم. تامین این تعداد تخت با استفاده از منابع دولتی و به شرط ثابت ماندن نیاز کشور و عدم فرسودگی تخت‌های موجود، 40 سال زمان می‌برد که هر دو اتفاق خواهد افتاد و این اقدام امکان‌پذیر نیست.

دو راهبرد وزارت بهداشت برای حضور بخش خصوصی در حوزه سلامت کشور

آقاجانی برنامه‌ها و راهبردهای اصلی وزارت بهداشت را جهت تشویق بخش خصوصی برای مشارکت در حوزه درمان برشمرد و افزود: بنابراین بخش خصوصی باید به حوزه درمان وارد شود و ورود بخش خصوصی به این حوزه نیازمند تعیین قیمت تمام شده است. بر همین اساس دو راهبرد اصلی برای حضور بخش خصوصی در حوزه درمان تدوین کردیم. اولین برنامه ما حرکت جدی به سمت قیمت تمام شده و رسیدن به آن به عنوان مهم‌ترین ابزار تشویق بخش خصوصی جهت سرمایه‌گذاری در حوزه سلامت بوده و دوم خرید راهبردی خدمات از بخش خصوصی چه در قالب طرح تحول نظام سلامت چه از طریق سازمان‌های بیمه‌گر است.

وی همچنین گفت: برای سال جاری در زمینه خرید خدمت برنامه‌هایی داریم. به این شکل که آیین‌نامه‌ای در حال شکل‌گیری است تا بتوانیم در قالب طرح تحول نظام سلامت در قسمت‌هایی که با مشکل اساسی مواجه هستیم، از بخش خصوصی خرید خدمت کنیم؛ خصوصا در بخش‌های ICU، چرا که در این بخش‌ها هنوز هم با کمبودهای بسیار زیاد دست و پنجه نرم می‌کنیم. بنابراین تلاش می‌کنیم خرید راهبردی خدمات از بخش خصوصی را انجام داده و این بخش را در برنامه تحول سلامت بیشتر مشارکت دهیم.

آقاجانی یکی از اهداف این اقدامات را کاهش مشکلات مردم عنوان کرد و گفت: یکی دیگر از اهداف ما این است که بخش خصوصی برای سرمایه‌گذاری در این حوزه و حضور در این صحنه انگیزه پیدا کند.

«روز سیاه» به روایت تنها‌ترین عکس‌ها

«جمعه سیاه» عبارتی شد که رسانه‌های خارجی هم برای توصیف وقایع 17 شهریور 1357 از آن استفاده کردند. بسیاری از تحلیلگران بر این باورند که موضوع انقلاب ایران و سرنوشت رژیم پهلوی پس از این رویداد بود که در محافل سیاسی و رسانه‌ای جهان به بحث داغ روز تبدیل شد و حتی خود انقلاب در داخل نیز روندی دیگر یافت.

روایت‌های شفاهی زیادی از فجایع میدان ژاله که رودررویی بسیار نزدیک حکومت محمدرضا پهلوی و مردم بود، وجود دارد؛ اما در مورد روایت‌های تصویری می‌توان گفت که از عکس‌های بسیار کمی که از آن روز به جا مانده، بیشتر تصاویر، عکس‌های «عباس ملکی» عکاس آن روزهای روزنامه کیهان است.

او پیش‌تر در بیان خاطرتش به ایسنا گفته بود: «به‌دلیل اعلام حکومت نظامی، صبح زود به روزنامه رفتم و در آنجا گفتند تا در اطراف میدان شهدای کنونی مستقر شوم تا از نیروهای نظامی مستقر در میدان و مردم عکاسی کنم. من از ابتدای میدان بهارستان به سمت میدان وارد شدم. اجازه نمی‌دادند تا ماشین‌ها وارد محوطه شوند، مردم هم دسته دسته به سمت میدان شهدا می‌رفتند و یک نفر نظامی پشت بلندگو، مردم را از اجتماع برحذر می‌داشت و می‌گفت امروز روز اجتماع نیست و حکومت نظامی است.

من از نظامیان عکس گرفتم، تقریباً ساعت 9 صبح بود، دیدم مردم از سمت میدان خراسان وارد شده‌اند و خیابان‌ها شلوغ شده بود و آتش روشن کرده بودند. دود همه خیابان را گرفته بود. من رفتم بالای درختی روبه‌روی پمپ بنزین و سعی کردم از بالا از جمعیت حاضر عکس بگیرم که یکی از نیروهای انتظامی مردمی به من گفت که اگر تیر هوایی هم بزنند، تو را از بالای درخت مثل گنجشک به پایین می‌اندازند. من هم از درخت پایین آمدم.

وسط میدان قرار گرفتم و دیدم از سمت نیروی هوایی هم جمعیت گسترده‌ای رسید. انتهای جمعیت معلوم نبود.حتی شاید صد هزار نفر جمعیت در میدان جمع شده بود. ساعت 9 و 30 دقیقه بود. وقتی جمعیت از طرف میدان امام حسین (ع) و خراسان به میدان شهدا رسیدند، جمعیت خیابان نیروی هوایی هم رسید و میدان شهدا در محاصره جمعیت قرار گرفت. از این طرف همه مردم، زن و بچه‌ها، تماشاچی بودند و در سوی دیگر، یک نفربر نظامی در میدان بود تا فضا کنترل شده باشد. من هم یک لحظه دیدم هیچ عکاس دیگری جز من نیست و من تنها وسط میدان مانده بودم، هیچ عکاسی را نمی‌دیدم. نیروهای نظامی هم دائما اذیتم می‌کردند که عکس نگیرم و تهدید می‌کردند.

مردم شعار می‌دادند و یک لحظه دیدم، بیسیم زنگ خورد و فرمانده‌ای گفت که "ما تنها 60 نیرو اینجا داریم، مردم اگر بخواهند جلو بیایند ما را پرس می‌کنند. ما کاری نمی‌توانیم انجام بدهیم، برای ما کمک بفرستید".

حدود 10 یا 15 دقیقه بیشتر طول نکشید که یک هلی‌کوپتر روی ساختمان اداره برق نشست. ارتش هم از سوی میدان امام حسین (ع) آمد و مردم را از پشت سر محاصره کرد. در بیسیم صدایی آمد که همه را محاصره کنید، تیراندازی شروع شد. من در بین نیروهای نظامی ایستاده بودم. بین مردم هم می‌رفتم اما آن لحظه وسط نیروهای نظامی بودم. مردم پا به فرار گذاشتند. نیروهای نظامی تیر هوایی می‌زدند. مردم وحشت‌زده بودند و هر جا کوچه‌ای یا گذری می‌دیدند فرار می‌کردند. من دیدم که شش نفر روی هم ریخته بودند تا یک نفر فرار کند. مردم تا آن روز در تهران چنین اتفاقی را ندیده بودند.

تیراندازی چند دقیقه بیشتر طول نکشید اما دیدم که دیگر هیچ کس اطراف میدان نیست. یک نفر یکی از جنازه‌ها را می‌کشید و یک نفر هم، جنازه دیگری را در آغوش گرفته بود. شهدا بر روی زمین بودند. مردم همه وسایل‌شان مثل دوچرخه را رها کرده بودند و فرار کردند. آمبولانس‌ها اطراف میدان نمی‌آمدند و مردم جنازه یا زخمی‌ها را روی شانه‌ها می‌بردند، زیرا اگر ارتشی‌ها جنازه را می‌بردند، خانواده‌ها را اذیت می‌کردند.

سربازان بالای سر جنازه‌ها ایستاده بودند و تعجب‌آور بود که در تظاهرات خیابانی، تیربار آورده بودند. عکس آن را هم گرفتم. آنها خشاب تفنگ هم آورده بودند، من از همه صحنه‌ها عکس گرفتم که سرگردی از میان نظامیان متوجه من شد. به سربازی گفت که دوربینم را بگیرد. من هم پا به فرار گذاشتم. جوان‌تر از سرگرد بودم. 32 ساله بودم و توانستم فرار کنم. سرگرد به سرباز گفت که بزن! اما سرباز وقت تلف کرد، ایست گفت و یک دقیقه بعد، تیر هوایی زد. من هم فرار کردم.

روبه‌روی میدان ساختمان شهرداری رسیدم، زن‌ها و بچه‌ها آنجا اجتماع کرده بودند. من میان آنها مخفی شدم، زن‌ها گریه می‌کردند و ناراحت بودند. تیراندازی برطرف شده بود. من نگران رساندن عکس‌ها به روزنامه بودم. یک تاکسی از خیابان کناری بیرون آمد. به تاکسی گفتم 30 تومان تا توپخانه می‌دهم. تاکسی هم مرا به خیابان سعدی رساند اما وقتی پیاده شدم، 3 تومان گرفت و گفت در موقعیتی که تو بودی، حالا یک حرفی زدی!

عکس‌ها را برای ظهور به همکارانم دادم. من در شرایطی بدی بودم و ترسیده بودم. همکارانم کار لابراتوار بلد بودند و در آن موقعیت همه کمک می‌کردند. آقای پرتوی، عکس‌ها را در قطع 30×40 ظاهر کرد. عکس‌ها را روی زمین اتاق عکس پخش کردند؛ همه گریه می‌کردند و هیچ کس باور نمی‌کرد در تهران چنین اتفاقی افتاده باشد. عکس از مردم قم، اصفهان، همدان و ... گرفته بودیم اما این عکس‌ها جور دیگری بود.

دبیر سرویس سیاسی مرا از فضای روزنامه به منزل هدایت کرد تا استراحت کنم. کیهان، آن زمان خانه همه نوع اندیشه‌ای بود. چپ‌ها و راست‌ها بودند، گفت که اگر بمانی، ساواک تو را می‌گیرد. به منزل برو. دوربین را برداشتم و از روزنامه خارج شدم.

من حتی یک حلقه را هم نتوانستم عکاسی کنم و 32 فریم عکس گرفتم. من با یک دوربین FTV مدل canon، عکاسی کردم، به هرحال من به منزل رفتم و از ترس حرفی نزدم. همسرم هم نگران شد. بعدازظهر همه خیابان‌های تهران، شلوغ شدند و مردم تظاهرات کردند و من دوباره در خیابان‌ها گشت می‌زدم و عکس می‌گرفتم اما به روزنامه نرفتم. از عکس‌هایی که گرفتم هیچ خبری نشد تا تقریبا فروردین 58 و بعد از پیروزی انقلاب، عکس‌هایی را که مخفی کرده بودند، دیدم. اگر عکس‌ها قبلا دست ساواک می‌افتاد، دردسر می‌شد. بعد از انقلاب، چون همه عوض شده بودند، همه عکس‌ها را پیدا نکردم؛ تنها تعدادی از عکس‌ها در آرشیو کیهان مانده بود. بعدها فهمیدم که احتمالا کسی عکس‌ها را برداشته است.

فرماندار نظامی احتمالا دستور شلیک را داد و احتمالا او بود که از پشت بیسیم فرمان داد. در آن زمان اویسی، فرماندار نظامی تهران بود. از فرمانداری می‌توانستند دستور شلیک دهند و سرگرد هم احتمالا کاری نمی‌توانست انجام دهد. من در دادگاه سرگرد فاجعه هفدهم شهریورماه هم حضور داشتم و عکاسی می‌کردم.

در زیر تعدادی از عکس‌های جاودانه عباس ملکی را می‌بینیم:

انتهای پیام