پیشنهادهای مجلس به آموزش‌ و پرورش برای جذب بیشتر نیروهای حق‌التدریس

نایب رئیس کمیسیون آموزش‌ و تحقیقات مجلس با اشاره به بررسی مشکل نیروهای حق‌التدریس سال‌های 88 و 89 گفت: آموزش و پرورش می‌تواند کمبود نیروی خود در بخش مشاوره، مربی بهداشت و ورزش را با استفاده از نیروهای حق‌التدریس جبران کند.

جبار کوچکی‌نژاد در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم در پاسخ به این پرسش که تعدادی از افراد که در سال‌های 88 و 89 به صورت حق‌التدریس در آموزش‌ و پرورش حضور داشتند هم‌اکنون معترضند که مصوبه اخیر مجلس دررابطه با جذب نیروهای حق‌التدریس آنها را تحت پوشش قرار نمی‌دهد، اظهار داشت:‌ هم‌اکنون دو گروه از افراد معترضند، گروه نخست آموزشیاران نهضت که به صورت فرد به فرد اقدام به آموزش افراد بی‌سواد می‌کردند. این گروه از افراد باید توجه داشته باشند که قرارداد آنها به صورت موقت بوده و ارتباطی به آموزش‌ و پرورش ندارد.

وی افزود:‌ گروه معترض دوم، افرادی هستند که در مقطعی از زمان به صورت حق‌التدریس با آموزش و پرورش همکاری می‌کردند اما به دلایل مختلف ترک خدمت کرده و همکاری خود را قطع کرده‌اند. تعداد این نیروها از 200 تا 300 نفر تجاوز نمی‌کند.

نایب رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس گفت:‌ در جلسه کمیسیون با وزیر آموزش و پرورش مشکل این گروه از افراد را بازگو کرده و توضیح دادیم اگرچه در قانون مصوب مجلس ذکر شده است که نیروهای پیش‌دبستانی و شرکتی به صورت حق التدریس جذب شوند اما بررسی شود تا افرادی که در گذشته به صورت حق‌التدریس با آموزش و پرورش همکاری می‌کردند در صورت داشتن شرایط لازم همانند پیش‌دبستانی‌ها به صورت حق التدریس جذب شوند چرا که تعداد این افراد زیاد نیست.

کوچکی‌نژاد ادامه داد:‌ مسئولان آموزش و پرورش در جذب نیروهای پیش دبستانی و شرکتی به صورت حق التدریس صرفاً از آنها به عنوان معلم برای کلاس درس استفاده می‌کنند اما باید توجه داشت که هم‌اکنون آموزش و پرورش به مربی بهداشت، مشاور و معلم ورزش نیاز دارد بنابراین می‌تواند به صورت حق‌التدریس این کمبودها را جبران کند. صرفاً برای کادر اداری نمی‌توان از حق التدریس‌ها استفاده کرد.

وی بیان کرد:‌ اگر این روند توجه وزارت آموزش و پرورش اجرا شود تعداد زیادی از مربیان پیش‌دبستانی و نیروهای شرکتی به صورت حق‌التدریس جذب خواهند شد.

گاف «بی بی سی» با پخش تصاویر جعلی از فوران یک آتشفشان

انتشار تصاویر جعلی و ساختگی توسط گروه مستندسازی شبکه «بی بی سی» انگلیس، رسوایی دیگری را برای این شبکه رقم زد.

به گزارش خبرگزاری تسنیم، گروه مستند سازی شبکه بی بی سی انگلیس که هفته گذشته پخش مستند «پاتاگونیا؛ بهشت پنهان زمین» را آغاز کرده، اعتراف کرد که در قسمت اول آن، تصاویر جعلی و ساختگی پخش کرده است.

به اعتراف مسئولان بی بی سی، تصاویری که از فوران آتشفشان کالوبو در این مستند پخش شد، واقعی نیست و حاصل ترکیب تصاویر دو فوران آتشفشان مختلف در سال‌های 2011 و 2015 است.

این نخستین بار نیست که گروه مستند سازی بی بی سی اطلاعات غلطی به مخاطبان خود می‌دهد.

پیش از  این نیز این شبکه تصاویر تولد خرس‌های قطبی در حیات وحش را منتشر کرد که مشخص شده بود این تصاویر صحنه سازی شده و به پارکی در آلمان مربوط می‌شود.

روزنامه دیلی میل گزارش داد تصاویر فوران آتشفشان مورد استقبال گسترده مخاطبان قرار گرفته و بیش از 500 هزار بار در شبکه فیسبوک به اشتراک گذاشته شده است.

این گاف شبکه بی بی سی موجب شد تا شماری از کارکنان آن، به از دست رفتن اعتبار کاری خود اعتراض کنند.

تصاویر جعلی پخش شده از شبکه بی بی سی را می توانید در زیر مشاهده کنید:

روایت هنرمند گِلی از جنجال شبکه‌های اجتماعی

«مسعود نیکدل» یک هنرمند معترض به پدیده بحران آب است. او خود را پای برج میلاد رساند و سه ساعت تمام با بدنی گِلی روی زمین نشست تا نسبت به بحران بی آبی اعتراض کند. فضای مجازی خیلی زود صدای مسعود را شنید!

مجله مهر - آزاده باقری: چهارده سال است که به صورت حرفه ای در زمینه مجسمه سازی و پیکر تراشی مشغول به کار و فعالیت است؛ اما او بعد از این چهارده سال تلاش هنری با حرکتی نمادین توانست خود و هنرش را به بسیاری از مردم بشناساند. مسعود نیکدل، یک هنرمند معترض به پدیده بحران آب است. او کسی بود که از شرقی ترین استان کشور، خراسان خود را پای بلندترین برج کشور، برج میلاد رساند و سه ساعت تمام پشت به برج در محلی که پر رفت و آمدترین منطقه آنجاست بر روی پله ها نشست. آن هم در شرایطی که تمام بدنش را گل پوشانده و بدون هیچ گونه حرکت و با چشم بسته دستش را بر زیر چانه گذاشته بود. سه ساعت سکوت کرد و به هیچ واکنشی از مردم عکس العملی نشان نداد. در این چند ساعت رهگذران او را یا مجسمه تصور می کردند، یا دیوانه یا هزاران سوال برایشان پیش می آمد چرا مردی با این وضعیت، بی صدا و بی حرکت نشسته است. فضای مجازی در اینجا کار خودش را به درستی ایفا کرد. در کمترین زمان ممکن تصویر و خبر وجود مردی که به شکل مجسمه چندین ساعت پشت به برج میلاد در اعتراض به کم آبی نشسته بود منتشر شد. مسعود نیکدل سه ساعت خود را به جای زمینی تصور کرد که روز به روز دارد خشک تر می شود...

مسعود نیکدل ۳۴ ساله، کارشناس صنایع دستی و کارشناس ارشد هنر اسلامی است که در مشهد زندگی می کند و برای برخی از کلاس ها، نمایشگاه ها و جشنواره های مختلف به تهران هم سری می زند. با او برای دقایقی هم صحبت شدیم تا از خودش و ایده خلاقانه ای که برای اعتراض کم آبی از طریق هنر پرفورمنس با عنوان «تجربه بحران» به کار برده بود بگوید.

هنر اجرایی، هنری که مخاطب نیز در آن نقش دارد

نیکدل سال هاست که در زمینه های مختلف هنری مشغول به فعالیت است و هر بار از یک روش برای ارائه هنرهای خود استفاده می کند او در زمینه فعالیت های قبل از «تجربه بحران» می گوید: «هنرمند نباید خودش را در ارائه تکنیک اش محدود کند. به همین دلیل تمام تلاش خودم را می کنم تا بتوانم تکنیک های مختلف هنری را تجربه کرده باشم. چون در هر زمینه ای می تواند یک تکنیک جواب بدهد و به بهترین شکل ممکن حرف را بیان کند. بعضی وقت ها با یک مجسمه، پیکره و... می توان خواسته خود را به اجرا رساند و بعضی وقت ها می بینید که یک جسم ثابت، ساکن و معمولی نمی تواند حرف شما را منتقل کند و نیاز دارید از روشی استفاده کنید که خاص تر باشد. بنابراین سراغ تکنیک های دیگر مانند مستند سازی، فیلم سازی، نمایش یا هنر محیطی (هنری است که هنرمند در دل طبعیت هنر خود را رائه می دهد و در نهایت یا به شکل مستند یا به شکل گالری تصاویر را در معرض نمایش می گذارد) می روند.» او با اشاره به اینکه هنر اجرایی یکی از بهترین تکنیک هایی است که هنرمند می تواند با مخاطب ارتباط برقرار کند گفت: «در هنر اجرایی خود هنرمند نقش مهمی از اثر هست. در بعضی مواقع مخاطب هم می تواند به شکل اتفاقی در اجرا تاثیر بگذارد که به آن درگیر کردن مستقیم مخاطب در اثر می گویند. در حال حاضر تمرکزم را بر روی این تکنیک کار گذاشته ام.»

مردم باید به مجسمه دست بزنند

نیکدل با وجود آنکه از سال ۷۹ کار جدی خود را شروع کرده اما بیشتر زمان خود را برای مطالعه در نظر گرفته است به همین دلیل تا ۱۰ سال بعد از شروع کارش در هیچ جشنواره و هیچ نمایشگاهی شرکت نکرده بود. چون اعتقاد دارد هنرمند زمانی نمایشگاه برپا می کند که یک شیوه خاص و روش خاصی را بخواهد به مخاطب معرفی کند و در نهایت سال ۹۱ برای اولین کار ساخت با سنگ را تجربه می کند که نتیجه آن مقام اول در آن دوره بود: «سال ۹۱ بود برای اولین بار می خواستم کار خودم را تست بزنم که آیا در این ۱۰ سال موفق بودم یا خیر. یک مجسمه ای از سنگ به نام ایراندخت ساختم. اولین کار سنگم بود که مقام اول را هم به دست آورد. ایراندخت خلاصه نگاه من به یک دختر و شخصیت ایرانی است. به همین دلیل از سنگ به عنوان ماده اولیه استفاده کردم تا وقار و سنگینی یک دختر را هم نشان بدهم و آن را در فضایی از نمایشگاه قرار دادم که مردم بتوانند به آن دست بزنند و با حس لامسه با آن ارتباط برقرار کنند. چون اعتقاد دارم مجسمه باید در دسترس باشد و مردم بتوانند به آن دست بزنند. مجسمه یک جسم حجمی سه بعدی است که مردم باید با آن درگیر شوند و ارتباط بگیرند.» 

دوست دارم در مقابل مردم اثر هنری خلق کنم

او علاوه بر کار با سنگ یکی از تجربیاتش کار بر روی تنه درخت هایی است که در سطح شهر خشک شده اند و شهرداری آنها را قطع می کنند. اما او با روش کاری که بر روی این تنه درخت های خشک شده انجام می دهد کاری کرده است که باز هم این تنه درخت ها در سطح شهر بمانند و قطع نشوند: «برای کار روی تنه درخت های خشک شده از اره زنجیری استفاده می کنم. همان وسیله ای که درخت ها را راحت تر می توان قطع کرد. اما من از طریق آن هنر خلق می کنم. چون عقیده دارم این تنه درخت ها نباید از فضای شهری ناپدید شوند. از یک طرف بار فرهنگی دارند و از طرف دیگر زمانی که هنوز خشک نشده و زنده بودند خدمات شهری زیادی به مردم ارائه داده اند.» نیکدل در ادامه صحبت هایش در زمینه کار بر روی تنه درخت های خشک شده می گوید: «با وجود آنکه تا به حال از این روش استفاده نکرده بودم؛ اما درخت های خشک شده سطح شهر را انتخاب و در مقابل چشم مردم شروع به شکل دادن بر روی این تنه درختان کردم. آخرین کارم هم در این زمینه عید امسال در مشهد بود. دو درخت مقابل بازار کتاب گلستان مشهد و طرح هایی مرتبط با کتاب را بر روی تنه درخت ها اجرایی کردم.» این هنرمند معترض به پدیده بحران آب معتقد است یک هنرمند باید در حین کار نیز در مقابل مردم باشد تا از این طریق مردم با روند کار هنرمند نیز از نزدیک آشنا شوند: «من اعتقاد دارم هنرمندان باید از آتلیه هایشان بیرون بیایند و در فضای مردم کار کنند تا مردم با کار یک هنرمند آشنا شوند. همچنین مردم از این طریق می توانند با زحمت هایی که یک هنرمند برای ساخته شدن یک اثر هنری می کشد را هم ببینند. من دوست دارم جلوی مردم کار کنم تا آنها علاوه بر آنکه مراحل کار علاوه را ببینند با سختی ها و روند شکل گرفتن یک اثر هنری نیز از نزدیک آشنا شوند. بازخورد خوبی هم دارد. مردم در زمان عبور از کنار هنرمند مشتاقانه تغییرات را دنبال می کنند. من بارها در زمان کار بر روی تنه درختان خشک شده سطح شهر با واکنش های خوبی از مردم روبرو شده ام که برایم بسیار لذت بخش بوده اند.» 

خودم را جای زمین گذاشتم

نیکدل در پاسخ به این سوال که چطور شد ایده «تجربه بحران» در ذهنش شکل گرفته و از هنرهای تجسمی به هنرهای اجرایی و پرفورمنس رسیده است می گوید: «من همیشه یک اثری ایجاد می کردم که جسم مادی زنده نبود. با وجود آنکه از مواد طبیعی بودند اما به هر حال جان نداشتند و نمی توانستند مانند هنرهای اجرایی جواب بدهند. هنرمند با هنر اجرایی می تواند با پوست، گوشت، جان و کلام خودش با مخاطب ارتباط برقرار می کند. این تکنیک تسلط خاص، اعتماد به نفس و جسارت می خواهد. من به عنوان یک هنرمندی که در این جامعه زندگی می کنم متوجه می شوم که واقعا وضعیت کم آبی کشور مساعد نیست. همین موضوع ترس های زیادی در خود من به وجود آمد. بنابراین با خودم گفتم من چه کاری می توانم دراین زمینه انجام بدهم؟ از فعالان محیط زیستی هم مشاوره زیادی گرفتم و متوجه شدم چون بحران کم آبی در ظاهر خودش را نشان نمی دهد برای همین باید با مردم به شکل روک صحبت کنم. می خواستم کاری کنم که خودم را به جای زمین بگذارم یعنی نوعی همراهی و همزاد پنداری با زمین و روح طبیعت که مدام رو به خشک شدن در حرکت است.» او برای نشان دادن این فاجعه تصمیم گرفت از کلام استفاده نکند و فریاد بزند که از همه فریادها ساکت تر است:‌ «تصمیم گرفتم خیلی روک و جدی با مردم صحبت کنم؛ اما متوجه شدم کلام دراین جریان به راحتی جواب نمی دهد. برای همین طرحی در ذهنم پیاده کردم بهترین مکان را برج میلاد و بهترین زمان را جشنواره هنرهای محیطی تشخیص دادم.»

بعد از اجرا تا مدتی ماهیچه های نیمه چپ صورتم به دلیل سرمازدگی از کار افتاده بودند

نیکدل در پاسخ به این سوال که چرا برج میلاد گفت: «برج میلاد اکنون به عنوان نمادی از معماری نوین و قدرت تکنولوژیک ایران و به عنوان یک برج مخابراتی در تهران جانمایی و مستقر شده است. از سوی دیگر نماد پایتخت هم محسوب می شود. به هر حال جای خاصی است که مردم برای تفریح به اینجا می آیند. هم تعداد مخاطب خوب است و هم برج میلاد شناسنامه خودش را دارد. با مشورت دوستم سید احسان نیکبخت که مستندساز است بهترین جا در برج را برای اجرا انتخاب کردیم. جایی که در نهایت مردم از تمام ورودی ها وارد آن محوطه می شوند و تا حدودی مجبور هستند از این مسیر رد شوند. پس برای ما بهترین مسیر رسیدن به برج بود. من پشت به برج نشستم چون دلیل داشت. وقتی پشت به برجی که نماد یک تکنولوژی است می خواهید اعلام کنید من چندان هم با این تکنولوژی موافق نیستم. چون عقیده دارم تکنولوژی در عین حال که خیلی کمک می کند؛ تخریب کننده نیز هست و موارد استفاده ای که از آن شده خیلی وقت ها درست نبود. خاکی که از کوه های لواسان تهیه کرده و با آب رودخانه همانجا آن را تهیه به دوغ آب کردم روی سر من ریختند تا من پوشیده از گِل شوم. تلاشم بر این بود آنقدر در آنجا بشینم تا کاملا خشک شوم؛ اما به دلیل یکسری از ناهماهنگی ها اجرای من به ساعت ۵ تا ۸ شب خورد و بادی که روی آن کوه می وزید باد خنکی  بود و من نتوانستم بیشتر از این مقاومت کنم. با این وجود نمی دانستم چقدر نشسته ام چون چشم های من کاملا بسته بود و حتی متوجه نشدم هوا تاریک شده است. خوشبختانه در زمانی که دیگر توان مقاومت نداشتم دختر بچه ای دست من را گرفت و بلندکرد و همان زمانی که من را بلند کرد شاد شدم. بعد از اجرا تا مدتی ماهیچه های نیمه چپ صورتم به دلیل سرمازدگی از کار افتاده بودند.»

فضای مجازی کار خودش را کرد

این هنرمند معترض به بحران آب اطمینان کامل داشت که کارش حتما سر و صدا خواهد کرد و مورد توجه رسانه ها و دنیای مجازی قرار خواهد گرفت: «من وقتی تصمیم گرفتم این کار را در برج میلاد انجام بدهم می دانستم خیلی سر و صدا خواهدکرد. یکسری ترس هایی در من بود که نکند برداشت اشتباهی از آن بشود. من حتی عکس های کار را به خانواده خودم هم نشان ندادم. حتی با آنها در این خصوص صحبتی نکردم چون می دانستم از طریق دنیای مجازی از آن اطلاع پیدا می کنند. بعد از اجرایم بود که خواهرم به زنگ زد و گفت مسعود تو بودی؟ این کار را انجام دادم تا ببینم انتشار آن چگونه انجام می شود. خود من تنها کاری که کردم تصاویرم را در چهار گروه تلگرام هنری گذاشتم و می دانستم مانند ویروس پخش می شود. در نهایت نیز دوست مستند سازم آقای نیکبخت قصد دارد به زودی این حرکت من را در قالب ویدیوی کوتاه در شبکه های اجتماعی منتشر کند.»

قلقلکش بدیم بخنده؟

او تمام تلاشش را کردتا بحران کم آبی را به صورت شعار گونه به مردم منتقل نکند. پس چه راهی بهتر از هنر:  «به نظر من یک هنرمند شعار نمی دهد. سعی می شود یک اثر خلق شده به مردم تلنگر بزند تا برای آنها سوال ایجاد شود. برای من مهم است فرد با دیدن یک کار، سوال برایش ایجاد شود یا حتی ممکن است در لحظه اول با قضیه به صورت تفریح، جریان خنده دار و بی اهمیت برخورد کند. حتی همین افرادی که تمسخر کردند چند روز بعد بازخوردها را می بیند که چقدر ماجرا جدی بوده شاید خودش را ملامت کند که چرا با این قضیه اینطور برخورد کرده است. خیلی ها زمانی که من بی حرکت نشسته بودم می گفتند: «ببین شکمش تکون می خوره، آدمه. مجسمه نیست.»، «قلقلکش بدیم بخنده؟»، «چطور نمی خنده؟»، «چرا اینقدر زجر می کشه؟ مگه نمی شه مثل آدم حرف زد؟» و.... حرف های دیگری که من مطمئن بودم کارم دارد تاثیر خودش را می گذارد.»

بدون تمرین اجرا کردم

این هنرمند خراسانی بدون هیچ گونه تمرینی سه ساعت بی حرکت بر روی زمین می نشیند برای همین علاوه بر خودش برای اطرافیانش نیز غیرمنتظره بوده: « پرفورمنس یا همان هنر اجرایی به طور قطع سخت ترین و شخصی ترین نوع بیان در هنر است. در این نوع بیان شخص  هنرمند و نحوه و کیفیت اجرا اهمیت بسیاری دارد. با این حال به هیچ عنوان قبل از اجرا تمرین نداشتم. ایده ای داشتم و برای اولین بار می خواستم این کار را بکنم. دوستانم با توجه به شناختی که از من داشتند مهمترین سوالشان این بود که چطور من توانستم سه ساعت بدون هیچ حرکتی یک جا بنشینم. یک اثر وقتی وارد ذهن می شود ناگهان شکل می گیرد و به آن مکاشفه می گویند. بنابراین تصمیم گرفتم ایدهای که در ذهنم شکل گرفته است را بدون هیچ گونه تمرین و زمینه سازی پیاده کنم.»  مسعود نیکدل می گوید چنین سبک کاری که انجام داده است همچنان ادامه دارد و باید منتظر باشیم شاید بار دیگر غافلگرمان کند: «هنرمند نباید یک کار انجام بدهد و بگوید خداحافظ.  باید مدام کار انجام دهد و مدام یادآوری کند. برای فرهنگ سازی نباید مردم را مجبور کرد کسی را برای مصرف درست آب نمی شود مجبور کرد. باز هم کارهای دیگری در مورد موضوع آب و کلا طبیعت انجام خواهم داد و فکر می کنم این کارها کاملا تاثیرگزار است. مردم به یک اثر هنری فکر می کنند و به نتیجه می رسند.»

من زمینم، درد می کشم، ساکتم و ساکن و صبور

در پایان می توانید توصیف این هنرمند از آن سه ساعت را بخوانید: «چشمانت به روی دنیا بسته می شود و پشت به برج نشسته ای. محدود می شوی به لامسه و شنوایی. گوش هایت تیز می شود و منتظر لمس وقایع اطرافت می مانی. همه چیز را می شنوی. مردم می خندند، دیوانه خطابت می کنند. مجسمه می پندارنت و من نمی توانم مثل آدم حرف بزنم. گِل خشک لب هایم را به هم دوخته است. من زمینم، درد می کشم، ساکتم و ساکن و صبورم بر زخم هایی که به من می زنید. اما دیگر بدنم توان ندارد. پاهایم می لرزند. به این فکر می کنم که بلند شوم و مثل همه فریاد بزنم که زمین دارد می میرد که گرمایی روی انگشتانم حس می کنم و صدایی که با غم و دلهره همراه است. تمام بدنم گرم می شود. به آرامی انگشتانم را تکان می دهم و دستم را از صورتم جدا می کنم تا ببینم این صدای زیبا از سوی چگونه فرشته ای با من حرف می زند. دختربچه ای زیبا و شیرین مرا با کشیدن دستم به اتمام فریاد زدن دعوت می کند. به او لبخند میزنم با چهره ای گِل آلود و لبانی خشک از بی آبی زمین. با خود می گویم من زمین نیستم. زمین خیلی صبور است. من بیش از این تاب تحمل ندارم و از خود می پرسم که زمین تا چه میزان ما زمینی ها را تحمل خواهد کرد؟»

مراسم بزرگداشت جان‌باختگان فاجعه منا با حضور رهبرانقلاب برگزار شد

مراسم بزرگداشت و یادبود جان‌باختگان مظلوم فاجعه‌ی منا از سوی حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی عصر امروز (یکشنبه) در حسینیه‌ی حضرت امام خمینی رحمه‌الله برگزار شد.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله خامنه ای، در این مراسم که با حضور رهبر معظم انقلاب اسلامی، تعدادی از خانواده‌های جان‌باختگان فاجعه‌ی منا، رؤسای قوا، علما و روحانیون، شخصیت‌ها و مسئولان کشوری و لشکری و اقشار مختلف مردم برگزار شد، قاریان قرآن کریم آیاتی از کلام‌الله مجید را تلاوت کردند و سپس مداحان اهل بیت علیهم‌السلام در رثای حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام و در سوگ جان‌باختگان مظلوم فاجعه‌ی منا به مرثیه‌سرایی پرداختند.
در این مراسم حجت‌الاسلام والمسلمین صدیقی در سخنانی با بیان اینکه فاجعه‌ی منا وجدان‌ها را آزرده و دل‌ها را جریحه‌دار کرد، گفت: آل سعود در خون پاک‌ترین انسان‌ها مقصر است.

همچنین به‌طور همزمان، مراسم بزرگداشت و یادبود جان‌باختگان مظلوم فاجعه‌ی منا در شبستان امام خمینی رحمه‌الله حرم حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها در قم و سایر مراکز استان‌های سراسر کشور از سوی رهبر معظم انقلاب برگزار شد.

در برابر بی احترامی آل سعود به حجاج پایان خویشتن‌داری

مراسم امسال حج با فاجعه‌ای مصیبت‌بار همراه شد و حوادث خونین منا جهان اسلام را عزادار کرد. جمع کثیری از مؤمنان و مسلمانان از کشورهای گوناگون جان باختند و اندوهی بزرگ جهان اسلام را فراگرفت. رهبر انقلاب در پی این حادثه‌ی دلخراش در پیام و بیانات در آغاز درس خارج فقه، ضمن تسلیت و همدردی با خانواده‌های داغدار، جان‌باختگان این حادثه را «مهاجرالی الله» دانستند و به‌عنوان اولین و مهمترین اقدام، دولت سعودی را به پذیرش مسئولیت خود در قبال حجاج بیت‌الله‌الحرام  فراخواندند و فرمودند: «مدیریت غلط و اقدامات ناشایسته که عامل این فاجعه بوده، نباید از نظر دور بماند.» درباره‌ی این حادثه‌ی دردناک و البته مبهم و پیچیده، توجه به چند نکته‌ی مهم، ضروریست:    

1. دولت سعودی که به‌علت حاکمیت بر سرزمین وحی، تصدی امور حج را در طول هشتاد سال اخیر در دست داشته است، از گرایشات و برداشت خاصی از دین مبین اسلام تغذیه نموده و در طول این سال‌ها نیز تلاش کرده که بر اساس همان گرایشات فکری مراسم حج را برگزار نماید. برداشتی از اسلام که لباس و ظواهر اسلام را بر نوکری اجانب می‌پوشاند و با اصول آمریکایی و غربی منطبق است. اسلامی که برده‌ی دلارهای آمریکایی است و به انواع فسادهای فردی و اجتماعی آلوده است. اسلام منهای سیاست، اسلام تکفیر دیگر مسلمانان، اسلام انسان‌های بی‌درد و به فکر رفاه خود، اسلام اشداء با مؤمنین و رحماء با کفار و در یک کلمه »اسلام آمریکایی». (69/03/10)

2. یکی از برنامه‌های اصلی که همین گروه خاص دنبال کرده، ایجاد اختلاف بین شیعه و سنی و اختلاف بین ملت‌های مسلمان بوده است. راه‌اندازی جریان‌های خشونت‌طلب و تکفیری از قبیل طالبان و القاعده و داعش در کشورهای مختلف با ثروت‌های بادآورده‌ی نفتی در طول این سال‌ها، گواهی بر این مدعاست. «راهبرد اختلاف‌افکنی» دولت سعودی در منطقه به‌قدری واضح است که تقریبا توسط تمام صاحب‌نظران و تحلیل‌گران پذیرفته شده است. 

3. توطئه‌ی آل‌سعود علیه کشورهای مسلمان، محدود به اختلاف‌افکنی بین ملت‌ها نیست و «توطئه‌های سیاسی و اقتصادی» ای که به قیمت زیر پا گذاشتن منافع مسلمانان دنیا درصدد تأمین منافع اتحاد سعودی- صهیونیستی بوده است را نیز شامل می‌شود. پایین نگاه داشتن قیمت نفت با افزایش تولید و عرضه‌ی آن، دخالت در امور کشورهای منطقه، حمله به کشورهای همسایه همچون بحرین و یمن (90/01/01) و حمایت و پشتیبانی از اقدامات تروریستی در مصر و عراق (92/02/09) و... از آن جمله است.     

4. حادثه‌ی دردناکی که در روز عید قربان کام مسلمانان جهان را تلخ و عید آن‌ها را تبدیل به عزا کرد نه فقط یک استثنا بلکه حاصل یک رویکرد و جهان‌بینی شناخته شده است: نگاهی که در آن جان و مال و عِرض انسان‌ها بی‌ارزش است، کمک به هم‌نوع، جایی در آن ندارد و دل‌ها سرشار از قساوت است. نگاهی که رهبر انقلاب از آن با عنوان «جاهلیت مدرن» نام می‌برند. (94/02/26) وجود جهت‌گیری‌هایی که در همین چند خط بدان اشاره شد، ذهن‌های قضاوت‌گر و دلسوز را به این نتیجه می‌رساند که افراد با چنین دیدگاه و گرایشاتی، صلاحیت لازم برای اداره اجتماع عظیم مسلمانان در مراسم حج را ندارد.      

5. درباره‌ی حادثه‌ی منا نباید فراموش کنیم که این اولین سالی نیست که بی‌کفایتی و سوء مدیریت حکام سعودی در اداره‌ی حج، منجر به جان باختن حجاج بی‌پناه بیت‌الله‌الحرام از کشورهای مختلف می‌شود. در چهل سال گذشته بیش از سیزده حادثه‌ی ناگوار ناشی از بی‌کفایتی اتفاق افتاده است که در غالب آن‌ها صدها تن از زائران جان باخته‌اند: خفگی بیش از چهارصد تن در تونل منتهی به مسجدالحرام در سال 69، مرگ حدود 270 نفر در رمی جمرات در سال 73، سوختن بیش از 340 نفر حادثه‌ی آتش‌سوزی عظیم کمپ زائران در سال 76، جان‌باختن حدود 250 و 360 نفر در مراسم رمی جمرات سال 82 و 84 و حادثه سقوط جرثقیل در کنار خانه‌ی خدا در مراسم حج امسال برخی از نمونه‌های معروف‌تر این فهرست بلند است که البته جدای از کشتار خونین مکه در سال 1366 می‌باشد. امسال اما این فاجعه‌ی خونین با سال‌های گذشته از ابعاد مختلف تفاوت‌های قابل توجهی دارد: «چند جوان بی‌تجربه، امور آن کشور را در دست گرفتند و دارند آن جنبه‌ی توحّش را غلبه می‌دهند بر جنبه‌ی متانت و ظاهرسازی؛ این به ضررشان تمام خواهد شد»  مجموعه‌ی این شرایط است که تردیدهای جدی را در خصوص صلاحیت و کفایت برگزاری مراسم پرشکوه حج توسط خاندان آل سعود در اذهان ملت‌های مختلف ایجاد کرده است. به‌همین دلیل لازم است کمیته حقیقت‌یابی از ملل مسلمان تشکیل شود تا ابعاد این فاجعه به‌خوبی روشن شود و براساس آن قضاوت نهایی صورت گیرد. اما اگر دولت سعودی این راه منطقی و عاقلانه را نپیماید و موذی‌گری‌هایی که منجر به این فاجعه شده را ادامه دهد، با پاسخ قاطعی مواجه خواهد شد که دیگر در آن خبری از خویشتن‌داری‌های گذشته نخواهد بود: پاسخ سخت و خشن نظام مقتدر و مظلوم جمهوری اسلامی ایران. که در آن‌صورت اوضاع سعودی خوب نخواهد بود. (94/07/08)

نمایندگان خاندان آل‌سعود: «محمد بن‌سلمان» صلاحیت وزارت دفاع عربستان را ندارد

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، در ادامه بحران‌های مربوط به خاندان «آل‌سعود»، یک رسانه انگلیسی، روز یکشنبه بار دیگر اسنادی از اختلافات شدید میان طبقه حاکم در ریاض رو کرده و از توطئه‌چینی برخی شاهزاده‌ها علیه «محمد بن‌سلمان»، جانشین ولیعهد و وزیر دفاع عربستان سعودی پرده برداشته است. 

نامه‌ای که به رویت روزنامه انگلیسی «ساندی‌تایمز» رسیده اظهارات برخی از منتقدان «محمد بن سلمان» را منعکس می‌کند که خود را نمایندگان «سطوح ارشد خاندان آل سعود» معرفی کرده و شاهزاده 30 ساله را به دلیل آنچه به گفته آنها «نقائص عمده شخصیتی» و «عدم کفایت برای احراز» سمت وزارت دفاع عربستان سعودی است، سرزنش می‌کنند.

منتقدان در بخش دیگر نامه، «خیره‌سری جوانی» محمد بن‌سلمان را عاملی دانسته‌اند که او را به ورطه اعلام حمله نظامی علیه «مردم بی‌دفاع یمن» کشانده است. 

ساندی‌تایمز این خبر را چند روز بعد از افشاگری مشابه یک شاهزاده سعودی در گفت‌وگو با یک روزنامه انگلیسی دیگر منتشر کرده است

گاردین که نام این شاهزاده را به دلایل امنیتی فاش نکرد، نوشت که «یکی از شاهزادگان بلندپایه عربستان سعودی خواستار تغییر نظام در عربستان شده؛ عربستانی که اکنون با چالش‌های زیادی مانند قیمت نفت و انتقاد از مدیریت مناسک حج روبه‌رو شده است».

شاهزاده مورد استناد روزنامه گاردین که یکی از «نوادگان عبدالعزیز ابن سعد»، از بنیانگذاران حکومت عربستان معرفی شده با بیان اینکه به قدرت رسیدن ملک سلمان موجب ایجاد تشویش در میان اعضای خاندان سلطنتی شده می‌گوید با نگارش نامه‌‌ای خواستار کناره‌گیری پادشاه عربستان از قدرت شده است.

ملک سلمان، به فاصله اندکی بعد از رسیدن به قدرت اقدام به ایجاد تغییراتی گسترده در روسای مراکز حساس دولتی و مجلس شورای ملی کرده بود.

انتقادات از ریاض که از قبل هم به دلیل تلفات بالای غیرنظامیان در جنگ یمن تحت فشار قرار داشت، پس از حادثه «منا» دو چندان شده است. 

پنجشنبه گذشته بر اثر فشار و ازدحام در مسیر زائران هنگام انجام مناسک حج در سرزمین منا در خارج از شهر مقدس مکه هزاران نفر از حجاج کشته و صدها تن مفقود شدند.

برخی گزارش‌ها حاکی است کاروان «سلمان بن عبدالعزیز» جانشین ولیعهد سعودی، پسر شاه و وزیر دفاع در مرکز منا، علت اصلی تغییر حرکت زائران بیت الله الحرام و مرگ حدود یک هزار نفر در سرزمین منا بوده است.

غولهای اروپا در تهران

توافق هسته‌ای که در 26 تیرماه بالاخره قطعی شد، درهای ایران را بار دیگر به‌روی بسیاری از کشورها باز کرد؛ هرچند دستگاه دیپلماسی فعال دولت حسن روحانی در تمام دو سال گذشته توانسته است با دعوت از مقامات کشورهای مختلف جهان به ایران و سفرهای منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای، زمینه را برای رونق سیاست خارجی ایران فراهم کند، این توافق وین بود که زمینه علاقه مجدد کشورهای اروپایی به حضور در بازار ایران را بیشتر فراهم کرد.

29 تیر 94، تنها چند روز بعد از قطعی شدن توافق دیپلمات‌ها بر سر برنامه هسته‌ای و طرح لغو قریب‌الوقوع تحریم‌های اقتصادی و بانکی علیه ایران، یک هیأت یکصد نفره سیاسی - اقتصادی از آلمان به منظور گفت‌وگو با مقامات ایران و ارزیابی بازارهای اقتصادی کشورمان، به ریاست «زیگمار گابریل» معاون صدر اعظم آلمان وارد تهران شد.

دیدار معاون صدراعظم آلمان با روحانی

این سفر در پی سفر غیررسمی یک هیأت از مدیران صنایع آلمان که یک ماه قبل از توافق صورت گرفت،‌ انجام شد و در واقع پس‌دادن بازدید اردیبهشت‌ماه زنگنه، وزیر نفت از آلمان بود؛ ‌سفری که در آن آقای زنگنه علاوه بر ملاقات با زیگمار گابریل، با فعالان مهم صنعتی این کشور از جمله مدیرعامل شرکت خودروسازی «فولکس واگن» دیدار و ابراز امیدواری کرده بود که شرکت‌های آلمانی با حضور در ایران بتوانند نقش مهمی در بازار منطقه خاورمیانه بازی کنند.

6 مرداد 94،‌ «فدریکا موگرینی» به ایران آمد. مسئول دستگاه سیاست خارجی اروپا در این سفر یک‌روزه که به همراهی معاونش «هلگا اشمیت» انجام شد، ‌ضمن ملاقات با رئیس‌جمهور و ‌وزیر امور خارجه، در یک کنفرانس مطبوعاتی شرکت کرد و گفت اجرای کامل توافق، بهترین روش برای باز کردن راه‌های روابط تجاری بین ایران و اتحادیه اروپاست.

همزمان با این سفر، موگرینی در یادداشتی که در گاردین منتشر کرد، ‌نوشت: «تغییر، یک‌شبه اتفاق نمی‌افتد و شاید حتی در چند ماه آینده نیز ظهور پیدا نکند، من دلایل این تردیدها را می‌فهمم اما معتقدم که واقعاً یک فصل جدید در حال بازشدن است.»

7 مرداد، وزیر امور خارجه فرانسه، که در بین ایرانی‌ها چندان محبوبیتی ندارد، هم به ایران آمد. سفرش بعد از 12 سال، اولین سفر رسمی یک مقام فرانسوی به ایران بود. «لوران فابیوس» در دیدارهایش علاوه بر اینکه از سفر قریب‌الوقوع یک هیأت اقتصادی فرانسوی به ایران خبر داد، حامل پیام دعوت «فرانسوا اولاند» رئیس‌جمهور فرانسه از حسن روحانی برای آبان‌ماه سال جاری بود.

او همچنین در این سفر از عملکرد خود در جریان مذاکرات دفاع کرد و گفت که تلاش کرده است تا توافق، محکم و غیرقابل اعتراض باشد و ابراز امیدواری کرد که توافق ایران و 1+5 به همکاری‌های منطقه‌ای و افزایش ثبات و آرامش منجر شود.

دیدار فابیوس با ظریف

13 مرداد 94،‌ یک هیأت ایتالیایی به ریاست «پائولو جنتیلونی» وزیر امور خارجه و «فدریکا گوئیدی» وزیر توسعه اقتصادی ایتالیا به همراه جمعی از مدیران ارشد از صاحبان صنایع و مهمترین مؤسسات و شرکت‌های اقتصادی دولتی و خصوصی به تهران آمدند. در سفر دو روزه هیأت ایتالیایی، در مورد همکاری در موضوعات منطقه‌ای،‌ همکاری‌های اقتصادی و تبادل هیأت‌های پارلمانی و قضایی گفت‌وگو و ابراز امیدواری شد که زمینه همکاری‌های اقتصادی بعد از رفع تحریم‌ها علیه ایران فراهم شود.

در همان روز، وزیر امور خارجه صربستانهم که به ایران سفر کرده بود با حسن روحانی رئیس‌جمهور دیدار کرد. از جزئیات این دیدار به غیر از حرف‌های مرسوم و تعارف‌های دیپلماتیک در مورد ضرورت توسعه همکاری‌ها چیز دیگری منتشر نشد.

یکم شهریور، وزیر امور خارجه انگلیس هم بعد از 12 سال به ایران آمد؛ گرچه رسماً اعلام شده بود که او تنها برای بازگشایی دوباره سفارت انگلیس در تهران که از چهار سال قبل بسته شده بود به تهران می‌آید، اما «فیلیپ هاموند» بعد از بازگشایی رسمی سفارت این کشور - که همزمان با بازگشایی سفارت ایران در لندن انجام شد - ابراز امیدواری کرد که زمینه گفت‌و‌گو در موارد مورد اختلاف دو طرف فراهم شود. او همچنین از اشتیاق تجار انگلیسی برای سرمایه‌گذاری در ایران خبر داد.

علاوه بر این‌ها، وزیر امور خارجه انگلستان، در سفر خود به ایران با بیژن زنگنه وزیر نفت هم دیدار کرد؛ ملاقاتی که بسیاری آن را زمینه‌چینی برای برگشت شرکت‌های بزرگ نفتی انگلیسی به میدان‌های نفتی ایران تفسیر کردند.

دیدار فیلیپ هاموند، وزیر خارجه انگلیس با حسن روحانی

15 شهریور، بعد از چند روز توقف سفر نماینده‌های کشورهای خارجی به ایران، در حین سفرهای منطقه‌ای محمدجواد ظریف، دور تازه‌ای از رفت‌و‌آمد‌ها این بار با حضور وزیر خارجه و هیأتی تجاری از جمهوری چک از سر گرفته شد. «لوبو میر زائورالک» که در رأس یک هیأت 70 نفری تجاری به ایران آمده بود، برنامه فشرده‌ای شامل دیدار با وزیر خارجه ایران و تعدادی قرار ملاقات با تجار ایرانی داشت. او در طول سفر خود از اصفهان دیدن کرد و در جلسه‌ای مشترک با اعضای اتاق بازرگانی این شهر هم شرکت کرد.

دیدار او از ایران، در پی سفر علی طیب‌نیا، وزیر اقتصاد، در اردیبهشت سال گذشته به جمهوری چک انجام شد. حجم مبادلات اقتصادی بین ایران و جمهوری چک در سال گذشته 24 میلیون دلار بوده است و وزیر امور خارجه جهوری چک قبل از حصول توافق ایران و 1+5 ابراز امیدواری کرده بود که در صورت بدست آمدن توافق، زمینه سفر مقامات این کشور به ایران فراهم می‌شود و امکان افزایش مبادلات به وجود می‌آید.

16 شهریور، وزارت امور خارجه مهمان دیگری از اروپا داشت؛ وزیر امور خارجه اسپانیا به همراه هیأتی 70 نفره از جمله وزرای صنعت، انرژی، ترابری، گردشگری، و عمران این کشور اروپایی به ایران آمدند تا علاوه بر دیدار با محمدجواد ظریف، زمینه رفت‌و‌آمد‌های تجاری بعدی را فراهم کنند.

در دیدارهای این هیأت، صحبت از توسعه همکاری‌های تجاری، برقراری خطوط پرواز مستقیم و سرمایه‌گذاری اسپانیا در زمینه‌های مربوط به انرژی، تولید آب شرین و گردشگری مطرح شد.

«خوزه مانوئل گارسیا مارگایو» وزیر امور خارجه اسپانیا هم در جریان این سفر به ایران، مانند سایر همتایانش بر لزوم توسعه روابط با ایران تأکید کرد. او در مورد ظرفیت‌های ایران برای سرمایه‌گذاری نیز سخن گفت و با اشاره به بحران پناهجویان در اروپا به علت درگیری‌های داخلی در سوریه، گفت که امیدوار است نقش مؤثر ایران در منطقه، به ایجاد ثبات بیشتر در خاورمیانه بینجامد.

دیدار رئیس‌جمهور اتریش و هیأت همراه با مقام معظم رهبری

عصر روز 16 شهریور یک مقام اروپایی دیگر هم وارد تهران شد؛ اولین رئیس‌جمهور یک کشور اروپایی. «هاینریش فیشر» رئیس‌جمهور اتریش،که در مجموعه سعدآباد مورد استقبال رسمی حسن روحانی رئیس‌جمهور قرار گرفت، پیش از این سفر در یادداشتی که در روزنامه ایران منتشر شد، نوشته بود که در کنفرانس اقتصادی «ایران و اتحادیه اروپا، تجارت و سرمایه‌گذاری» که در روزهای اول و دوم مرداد 1394 توسط ایران در وین برگزار شد، راه‌های سرمایه‌گذاری جالب توجهی معرفی شدند. او خبر داده بود که وزارتخانه‌ها در ایران و اتریش تلاش می‌کنند تا نقشه راهی برای همکاری‌های آینده دو کشور در زمینه‌های انرژی، فناوری، محیط زیست، گردشگری، زیرساخت‌ها، حمل و نقل، جنگل‌داری و محافظت در برابر بلایا، تهیه کنند.

روز یکشنبه 29 شهریور نیز برت کوندرس، وزیر خارجه هلند، برای سفری دو روزه به ایران آمد؛ سفری که این وزیر اروپایی می‌گوید فرصتی تازه برای گفت‌وگوهای سازنده میان دو کشور فراهم خواهد کرد. اجرای توافق هسته‌ای، پیوندهای تجاری، حقوق بشر و نقش ایران در تحولات خاورمیانه از جمله موضوعات مطرح در گفت‌وگو میان وزیر خارجه هلند با مقامات بلندپایه ایران است.

هنوز تحریم‌ها علیه ایران برطرف نشده، هنوز مشکل مبادلات بانکی از بین نرفته، دارایی‌های بلوکه‌شده ایران به طور کامل در اختیار دولت قرار نگرفته و فروش نفت به میزانی که لازم باشد، رشد نداشته است، با این حال ایران به عنوان یکی از معدود کشورهای باثبات در خاورمیانه، عرصه رقابت برای تولیدکننده‌هایی است که به دنبال بازار فروش محصولات و خرید مواد اولیه هستند و از طرف دیگر طالب همکاری‌های سیاسی و منطقه‌ای با ایران؛ ایرانی که در سال‌های اخیر مهمترین شریک تجاری‌اش چین بوده و مراودات سیاسی و اقتصادی دیگرش هم محدودتر از قبل شده بود.

صد و ششمین جایزه نوبل پزشکی امروز از آن چه کسی می‌شود؟

امروز دوشنبه آغازگر روزهای پرهیجان اعلام برندگان برترین جایزه علمی جهان است که تا ساعاتی دیگر با معرفی برنده بخش فیزیولوژی یا پزشکی شروع می‌شود.

به گزارش سرویس علمی ایسنا، جایزه نوبل فیزیولوژی یا پزشکی که توسط بنیاد نوبل اداره می‌شود، هر سال برای اکتشافات بزرگ در زمینه‌های علوم حیات و پزشکی اهدا می‌شود.

جایزه نوبل پزشکی 2014 مشترکا به «جان او کی‌یف» آمریکایی، «می‌ بریت موزر» و «ادوارد موزر» نروژی برای اکتشاف سلولهایی که سیستمهای مکان‌یابی در مغز را تشکیل می‌دهند، اختصاص یافته بود.

این جایزه یکی از پنج جایزه نوبل است که توسط آلفرد نوبل، شیمیدان سوئدی و مخترع دینامیک در وصیتنامه‌اش ذکر شده است. نوبل به شخصه به فیزیولوژی تجربی علاقه‌مند بود و قصد داشت جایزه‌ای را برای پیشرفت اکتشافات علمی در آزمایشگاه‌ها تاسیس کند.

جایزه نوبل طی مراسمی که سالانه‌ برگزار می‌شود، 10 دسامبر (19 آذر) مصادف با سالگرد مرگ نوبل به همراه یک دیپلم و یک گواهی برای جایزه نقدی به برندگان اهدا می‌شود. روی مدال طلای نوبل پزشکی تصویری مشابه مدالهای نوبل فیزیک، شیمی و ادبیات است اما پشت آن برای هر مدال متفاوت است.

تا سال 2014، 105 جایزه نوبل در بخش پزشکی به 206 مرد و 11 زن اعطا شده است. اگرچه این جایزه در زمان جنگ جهانی اول (1918-1914) و جنگ جهانی دوم (1945-1939) شامل سال‌های 1915، 1916، 1917، 1918، 1921، 1925، 1940، 1941 و 1942 میلادی، اهدا نشد.

نخستین‌ها و ترین‌های نوبل

نخستین جایزه نوبل پزشکی در سال 1901 به امیل آدلف فون برینگ آلمانی برای کار در زمینه سرم درمانی و تولید واکسن ضد دیفتری اعطا شد. نخستین زنی که موفق به دریافت جایزه نوبل پزشکی شد، کرتی کوری بود که در سال 1947 به دلیل ایفای نقش در تشریح متابولیسم گلوکز که در بسیاری از جبنه‌های پزشکی از جمله درمان دیابت اهمیت دارد، توانست این مدال را از آن خود کند.

«فردریک بانتینگ» در سن 32 سالگی با کشف انسولین موفق به دریافت جایزه نوبل پزشکی 1923 شد و عنوان جوان‌ترین دریافت‌کننده جایزه این بخش را به نام خود ثبت کرد.

«پیتون راس» با دریافت جایزه نوبل پزشکی 1966 در سن 87 سالگی، نام خود را بعنوان مسن‌ترین دریافت‌کننده جایزه این بخش ثبت کرد.

میانگین سنی دریافت‌کنندگان جایزه نوبل پزشکی از 1901 تا 2014 میلادی 58 سال است.

اغلب دریافت‌کنندگان جایزه نوبل پزشکی متولد 21 مه (هفت برنده) و 28 فوریه (هشت برنده) هستند.

جوایز بحث‌برانگیز نوبل

برخی جوایز بحث‌برانگیز بوده‌اند، از جمله مدال آنتونیو اگاس مونیز در سال 1949 برای برداشتن قشر جلوی مغز (پروفرونتال لاکتومی) که با وجود اعتراضات جامعه پزشکی به وی اعطا شد. از دیگر جنجال‌هایی که منجر به اختلاف در انتخاب افراد برای جایزه، نوبل 1952 برای سلمان واکسمان بود که علیه وی طرح دعوی شد و حق ثبت اختراع بین وی و همکارش در این کشف، آلبرت شاتز که نامی از وی در جایزه برده نشده بود، تقسیم شد. نوبل پزشکی 1962 جیمز واتسون، فرانسس کریک و موریس ویلکینز برای کار پیشگامانه در زمینه ساختار و ویژگیهای دی‌ان‌ای، کار سایر دانشمندان از جمله اوسوالد آوری و روزالیند فرانکیلن که در زمان نامزد شدن از دنیا رفته بودند، در نظر گرفته نشد.

از آن جایی که قوانین جایزه نوبل نام‌نویسی از مردگان را ممنوع کرده است، طول عمر یک دارای ارزشمند است؛ زیرا ممکن است این جایزه 50 سال پس از کشف به دانشمند اهدا شود. همچنین این جایزه به بیشتر از سه نفر اعطا نخواهد شد و از آنجایی که در نیم قرن اخیر تمایل دانشمندان به کار تیمی افزایش یافته است، این قانون منجر به محرومیت‌های بحث‌برانگیزی شده است.

برندگان نوبل خانوادگی:

زن و شوهر: «گرتی کوری» و «کارل کوری» در سال 1947 میلادی؛ پدر و پسر : «هانس فون اویلر چلپین» نوبل شیمی و «اولف فون اویلر» نوبل پزشکی، «آرتور کورنبرگ» نوبل پزشکی و «راجر کورنبرگ» نوبل شیمی؛ برادر: «یان تینبرگن» نوبل اقتصاد و «نیکولاس تینبرگن» نوبل پزشکی، «می‌ بریت موزر» و «ادوارد موزر» نوبل پزشکی

ممنوعیت دریافت جایزه نوبل:

«آدولف هیتلر» دریافت جایزه نوبل را برای سه محقق آلمانی ممنوع اعلام کرد که این افراد شامل «گرهارد دوماگ» برنده جایزه نوبل پزشکی 1939، «ریچارد کان» برنده نوبل شیمی 1938 و «آدولف بوتانت» برنده نوبل شیمی 1939 بودند.

بعد از مرگ هنوز می میرم... فتح‌الله بی‌نیاز درگذشت

فتح الله بی نیاز نویسنده و منتقد ادبی درگذشت.

به گزارش خبرنگار ادبیات و نشر ایسنا، این چهره پیشکسوت حوزه ادبیات روز یکشنبه 12 مهر ماه از دنیا رفت. یکی از کارکنان بخش پذیرش بیمارستان فیروزگر با تایید این خبر، علت درگذشت بی نیاز را ایست قلبی عنوان کرد.

او متولد 1327 مسجد سلیمان و دانش آموخته رشته برق از دانشگاه صنعتی شریف بود. از بی‌نیاز تا به حال ۱۵ رمان و 7 مجموعه داستان کوتاه و 8 کتاب در حوزه نقد و نظریه ادبی ‏منتشر شده است.

مکانی به وسعت هیچ (رمان)، حلقه نفوذناپذیر گرگ‌های خاکستری (رمان)، می‌روم که بمیرم (مجموعه داستان)، ستیزه‌جوی دلتنگ (رمان)،

گل‌سرخ، ای تناقض ناب (داستان بلند)، نوعی خصومت (مجموعه داستان)، بعد از مرگ هنوز می میرم (رمان) و .....از جمله آثار وی بوده‌ است

دشت خاتون‌آباد زیر لایه فلزات سنگین/ اینجا آلوده است وارد نشوید!

خبرگزاری مهر – گروه استان‌ها: نام دشت خاتون‌آباد برای کسانی که پیگیر وضعیت محیط زیست کشور هستند کاملاً آشناست این دشت یکی از قربانی‌های اصلی توسعه صنعتی و معدنی در کشور محسوب می‌شود اما این دشت ۲۰ سال قبل هیچ‌یک از القاب کنونی را نداشت بلکه شهربابک نگین طبیعت بکر و سرسبز استان کرمان بود دشت خاتون‌آباد نیز یکی از مراتع اصلی دامداری در کشور و نماد همزیستی انسان و طبیعت محسوب می شد.

حضور عشایر منطقه و ده‌ها روستا در دشت خاتون‌آباد این منطقه را به یکی از ییلاق‌های زیبای کرمان تبدیل کرده بود امروز اما این دشت آن‌چنان آلوده‌شده است که گفته می‌شود اگر از همین‌الان دیگر بر آلودگی‌های آن افزوده نشود تا ۱۰ سال دیگر هیچ گیاهی قادر به سبز شدن در خاتون آباد نیست.

لایه‌ای از فلزات سنگین بر پهنه دشت پراکنده‌شده است و روزانه ده‌ها رأس دام روستاییان نیز براثر آلودگی‌های موجود تلف می‌شوند و در بهترین حالت پس از تحویل لاشه دام‌ها به چاله‌های معدوم کردن دام‌ها دامداران پول دام تلف‌شده‌شان را می‌گیرند

لایه‌ای از فلزات سنگین بر پهنه دشت پراکنده‌شده است و روزانه ده‌ها رأس دام روستاییان نیز براثر آلودگی‌های موجود تلف می‌شوند و در بهترین حالت پس از تحویل لاشه دام‌ها به چاله‌های معدوم کردن دام‌ها، دامداران پول دام تلف‌شده‌شان را می‌گیرند.

داستان خاتون‌آباد از سال ۷۴ آغاز شد در این زمان بود که در کنار معادن مس شهربابک کارخانه‌ای تحت عنوان ذوب مس خاتون‌آباد ساخته شد اما فنّاوری ساخت این کارخانه چینی و فاقد استانداردهای محیط‌زیست بود از سوی دیگر چرخه کامل برای جلوگیری از آلودگی در این کارخانه ایجاد نشد و درنهایت مواد آلوده‌ای که از کارخانه خارج می‌شود در دو قسمت خروج از دودکش‌های کارخانه که شامل فلزهای سنگین می شود و همچنین پسآب، وارد طبیعت شد و درنهایت آب‌های زیرزمینی دشت به‌شدت آلوده شد و از سوی دیگر ذرات ریز ناشی از فلزات سنگین نیز در دشت پراکنده شد و هم اکنون شدت آلودگی به حدی است که هیچ گیاهی در این منطقه توان رشد ندارد.

چرخه تولید در کارخانه باید کامل شود تا آلودگی به حداقل برسد

محمد صالحی فعال محیط‌زیست در گفتگو با مهر اظهار داشت: کارخانه ذوب مس در دشت خاتون‌آباد درواقع بین شهرک صنعتی و شهر شهربابک قرارگرفته است و درگذشته یکی از مناطق سرسبز خاتون‌آباد بوده و روستاهای اطراف این دشت متعدد هستند. کار اصلی مردم منطقه نیز دامداری و کشاورزی است اما پس از فعالیت کارخانه ذوب مس به‌تدریج منابع منطقه آلوده‌شده است و درنهایت بسیاری از مردم از این منطقه کوچ کرده‌اند.

وی گفت: در ابتدا دودکش‌های این کارخانه از فیلترهای استاندارد برخوردار نبوده است ضمن اینکه چرخه تولید در کارخانه نیز کامل نبوده است و به‌عنوان‌مثال پسآب کارخانه بدون تصفیه مناسب وارد طبیعت می‌شده است و یا کارخانه اکسید در این مجتمع صنعتی وجود نداشته و گاز آلوده به‌صورت مستقیم وارد هوا می‌شده است.

خاتون آباد قربانگاه وعده های مسئولان

این محقق معتقد است که اگر از ابتدا واحدهای مکمل در این مجتمع صنعتی قرار می‌گرفت چنین وضعیتی را در طبیعت خاتون‌آباد شاهد نبودیم.

وی افزود: باوجود آلودگی‌ها برای حمایت از تولید و حفظ فرصت‌های شغلی کار در کارخانه ادامه یافته است و از مدت‌ها قبل ایجاد تصفیه پسآب و کارخانه اسید در این مجتمع شروع‌شده است اما هنوز به اتمام نرسیده است.

کار ساخت کارخانه اسید برای جلوگیری از ورود این گاز به طبیعت قرار بود طبق برنامه در سال ۹۴ به اتمام برسد اما باوجود قرار گرفتن در سال موعد داده‌شده اما هنوز هم شاهد هستیم مسئولان در سطح ملی به این منطقه سفر می‌کنند و وعده مجدد رفع مشکل را می‌دهند

وی یکی از مهم‌ترین آلاینده‌های این کارخانه را در کنار فلزات سنگین گاز SO۲دانست و اضافه کرد: کار ساخت کارخانه اسید برای جلوگیری از ورود این گاز به طبیعت قرار بود طبق برنامه در سال ۹۴ به اتمام برسد اما باوجود قرار گرفتن در سال موعد داده‌شده اما هنوز هم شاهد هستیم مسئولان در سطح ملی به این منطقه سفر می‌کنند و وعده مجدد رفع مشکل را می‌دهند.

وی گفت: خاک منطقه به‌وسیله فلزات سنگین آلوده است و باید مدت‌ها زمان و هزینه سنگین برای رفع این مشکل صرف کرد.

اما فرماندار شهربابک در خصوص احداث کارخانه اسید ابراز امیدواری می‌کند که این واحد صنعتی برای تکمیل چرخه تولید هر چه زودتر احداث شود.

محمدرضا شریفی از پیگیری‌های مستمر صورت گرفته برای کاهش آلودگی و رفع مشکلات آلایندگی در شهربابک خبر داد و به خبرنگار مهر گفت: ما امیدواریم طی دو سال آینده شرکت مربوط کارهای لازم را برای احداث این کارخانه انجام دهد.

وی گفت: مکاتبات لازم با شرکت مس انجام‌ و در سال‌های گذشته نیز اقدامات مناسبی برای کاهش آلودگی انجام‌ شده است و با احداث این کارخانه میزان آلودگی کاهش می‌یابد.

اما کارخانه اسید سولفوریک که کار ساختش در سال ۸۹ آغاز شد و قرار بود در سال جاری افتتاح شود که امسال نیز خبری از افتتاح این طرح نیست و همچنان آلودگی‌ها وارد محیط‌زیست می‌شود و طبق آخرین آمار کار ساخت این کارخانه در سالی که قرار بود شاهد افتتاح آن باشیم تنها ۱۵ درصد پیشرفت داشته است.

کارخانه اسید که کار ساختش در سال ۸۹ آغاز شد و قرار بود در سال جاری افتتاح شود که امسال نیز خبری از افتتاح این طرح نیست و همچنان آلودگی‌ها وارد محیط‌زیست می‌شود و طبق آخرین آمار کار ساخت این کارخانه در سالی که قرار بود شاهد افتتاح آن باشیم تنها ۱۵ درصد پیشرفت داشته است

این در حالی است که همچنان دام‌های این منطقه به دلیل آلودگی در حال تلف شدن هستند و آخرین آمار از تلف شدن بیش از ۴۰ هزار رأس دام از ابتدای فعالیت کارخانه ذوب مس تاکنون حکایت دارد و در مقابل برای جبران خسارات دامداران پول دام‌هایی که به دلیل آلودگی تلف می‌شوند به دامداران پرداخت می‌شود.

در آخرین پیگیری‌ها برای رفع مشکل این کارخانه مسئولان استان کرمان برای توجه دادن وزیر صنعت، معدن و تجارت به‌ضرورت اجرای طرح‌های تکمیلی در راستای جلوگیری از آلایندگی نعمت زاده  را در سفرش به کرمان که چند روز قبل انجام شد به خاتون‌آباد بردند.

وی در این سفر گفت: شرکت ملی مس ایران طرحی را آماده کرده که ۴۶۰ هزار تن اسیدسولفوریک در طرح‌های توسعه آینده ذوب خاتون‌آباد تولید شود که در صورت تصویب طرح در هیئت دولت منابع مالی آن تأمین و کل مسئله آلودگی رفع خواهد شد و این طرح طی دو سال آینده عملیاتی می‌شود.

فرصتهای می گذرد و آلودگی افزایش می یابد

به‌این‌ترتیب سال وعده داده‌شده برای رفع آلودگی در حالی در حال سپری شدن است که عملاً وعده دو سال دیگر برای رفع مشکل تکرار شده است و در حالی فرصت‌ها در حال گذر است که آلودگی همچنان وارد طبیعت دشت خاتون‌آباد می‌شود.

نماینده مردم شهربابک در مجلس شورای اسلامی در گفتگو با مهر یکی از معضلات شهربابک را آلودگی‌های ناشی از صنایع دانست که نمود آن در دشت خاتون‌آباد روی‌داده است.

حسین فتاحی افزود: درخواست ما به‌عنوان نماینده مردم شهرستان اقدام فوری مسئولان برای رفع این مشکل است.

باید در کنار حفظ فرصت‌های شغلی موجود، آلودگی را نیز رفع کنیم و برای انجام این کار باید چرخه کارخانه کامل شود تا از ورود موارد آلاینده جلوگیری شود

وی گفت: درگذشته باوجوداینکه بارها پیگیری‌های لازم برای رفع مشکل شده بود اما اقدام مؤثری برای رفع مشکل نشده است و امیدواریم در آینده مسئولان مربوطه کارهای لازم را برای رفع آلایندگی انجام دهند.

وی با اشاره به نقش این کارخانه در تولید و همچنین اشتغال‌زایی که در شهرستان دارد گفت: باید در کنار حفظ فرصت‌های شغلی موجود، آلودگی را نیز رفع کنیم و برای انجام این کار باید چرخه کارخانه کامل شود تا از ورود موارد آلاینده جلوگیری شود.

وی در ادامه به تلف شدن دام‌های منطقه اشاره کرد و گفت: برای بررسی این مسئله چند ماه قبل وزیر کشاورزی از منطقه بازدید کرد و وزیر صنعت نیز چندی قبل منطقه را بررسی کرد و امیدواریم این اقدامات منجر به کاهش آلودگی و حمایت از دامداران شهربابک شود.

وعده‌ها در حالی از سوی شرکت مربوطه و مسئولان ملی و محلی ادامه دارد که عملاً طرح‌های در دست اقدام از زمان موعود برای افتتاحشان گذشته و هرروز شاهد ورود حجم بیشتری از آلودگی به طبیعت شهربابک هستیم و درنهایت دشتی سرسبز که روزگاری مامن بسیاری از جانوران و گیاهان منحصربه‌فرد منطقه بود حالا به دشتی آن‌چنان آلوده تبدیل‌شده است که حتی چرا در آن منجر به تلف شدن دام‌های می‌شود.

حالا باید منتظر بمانیم و ببینیم وعده دو سال آینده که برای اجرای طرح‌های جلوگیری از آلودگی که از هم‌اکنون داده می‌شود چه زمانی به پایان می‌رسد.

ایران دومین ذخایر عمده مس را در اختیار دارد که قریب به ۹۰ درصد این منابع در استان کرمان قرار دارد و آلایندگی این صنایع زخمی بر تن طبیعت این استان زده است.